Gün
Ýðne iplikle dikilmiþ bir günün içindeyiz
Susan kuþlarýn kanatlarýyla bulutlarda
Dudaklarýn yolundan ayrýlalý çok oldu
Korkuyoruz
Gece üzerindeki buzlu bir örtüyü serecek diye
Uzaktaki bir renge koþuyoruz
Sabahýn ýþýðýný tutarak göðe
Sallanan aðaç dallarýnýn altýndan geçen gölge
Sýðýndýk ölesiye birbirine rakip gözlere
Bir mavi atlas saçlarýmýzýn içinde
Daha öncede seviþmiþti rüzgarla
Çizgisel bir hýzla adým adým ilerliyoruz
Yaklaþan haberin karasý avuçlarýn arasýnda
Asýlý fotoðraflarýn kýyýsýna sürülmüþ renkler
Acýlý renkler sürülmüþ dudaklara
Dokunanlarýn izleri hala sýcak
Çizgileri aksak bir kaldýrým
Kuþkuyla yürüyor
Sessizce uzayan bir sýnýrýn tam ortasýnda
Serseri bir kokunun kurbaný
Sýcak bir yüzün tebessümüyle irkiliyor
Olduðu yere ve sýnýrýndan farklýlaþýyor
Yüzü bir savaþ sahnesi gibi
Güneyin azgýn sularýndan kurtulan bir rüzgar
Anlýk bir heves iþte deðiyor
Yüzümüze
Çok önceden sarýlmýþtý bir kefenin rengi
Oysa
Düþüncelerin huzurunda gün batýmý bir çay
Sabahý doðururken
Dudaklarýn gizemine
Gemiler yapýlýyor
Hayallerden ellerden ve uzaklardan
Kimi iniyor
Bir yokuþun yanaðýndan sularýn dudaklarýna
Kiminin dudaklarýnda þarap nidalarý
Açýlýyor
Bir göz hizasýný çizen çizgiyle ufuklara
Vurulmuþ
Yüreðinin üzerindeki bir çiçekle uyuyor
Zaman
Yine topraða çakýlmýþ bir tarih öylece bekliyor
Bir hastane gibi kalp ruha atýlan dikiþler
Kaynatýyor dikkati sabýrsýzca
Baðlý bir esir gibi kollar
Kapýyý kapamýþ bir deli geziyor içimizde
Tüm yaþananlarý yazdýk oysa yetti dýþýna birkaç renk boya
Ve hepsinin adý aþktý
Kalbin yaptýðýný bitirmek göze farzdý
Karýþýnca günler günlerin arasýndaki boþluklara
Bir perde açýlýr
Rengi kaçmýþ bir hayat trajedisi
Belki biraz uykulu yada yüzüyoruz
Derin bir su
Çýkarýyoruz
Ýçimizden kalemin ucunu ve diþleri dökük
Birkaç özgürlük sývýyoruz
Silgimiz olmadýðýndan
Büyüdükçe kýrýlýyor
Ne aðacýn dalý nede açýlan bir kapý
Kalp kýrýlýr sanýyoruz
Oysa bir þey birikmiyor
Kiri hemen üzerimizden çýkartýyoruz
Yarýnýn ellerini uzattýðý bir hayal bugün
Kardeþ kavgasýna ölüyoruz iþte
Sanki razýydý balýklarda
Suda aðlayýp ölmeye
Öpüldükçe kýzarýr sanýyoruz yanaklarýmýz
Bir çocuðu mutlu etmek için alýyoruz
Oysa rengi fark etmez sanýyoruz
Mutluluklarýn oysa renksiz neyi seviyoruz
Hýrslý bir býçaðýn soyguna tanýðýzdýr
Hep
Bir kan avcýsý kesiklerle uðraþýr dururuz
Soyundukça güzelleþir sanýrýz kadýnlarý
Oysa
Yalnýzlaþýr dýþý soyuldukça her canlýnýn
Yine hüzün uçuþuyor
Biraz sonrasýna kalmayacak bir mum
Akan bir nefesle kurtarýyorum seni
Bilmenin acý yanlarý hep keskin
Biliyorum gelmeyeceksin
Þehrin ufuklarýndan üzerimize çöken
Birkaç serin rüzgar iþgal ediyor
Pencereleri
Ayak izlerin kapýda
Asýlý bir vakit ve üþümemen için ayrýlmýþ birkaç resim
Yine parçalar topluyorum
Yüzüme batan zamandan fýsýldayan bir þiþe
Birkaç bardak kocaman bir gölgeyle
Ayaklanýyoruz
Saðýndan solundan aþýnan ayakkabýlarý
Gezdirmek niyetiyle
Aynalarýn pasýna sürünüp az
Birkaç hýçkýrýkla söylene söylene
Bir kapýnýn umutlarýyla oynuyorum
Dýþarý açýlýyorum
Yaþlanmýþ bir sonbahar þaþkýn birkaç yaprak
Volta atan ýssýzlýðýn kalbine iniyoruz
Suçlu bulma ümidimiz elimizde hep açýk
Biraz halimizde yalnýzlýk yalýn ve maðrur
Ýsyan bir yüz gerip bedene
Nasýlda güzel hatýrlanýyor mutlu olmak
Dans ediyor yýldýzlar
Hatalarýn bedeli gökyüzünden dýþlanmak
Uzun bir kapýdan geçilecek belki yarýna
Tuzla buz oluyorsun gözlerimde
Boðulduðum
Islak seslere gömülmüþsün pencereleri aþýndýran
Bir ressamýn kalemiyle renklendirdiði
Bir obje yahut bitmesini beklediðim bir mum
Geceden düþmüþsün aklýma
Sabah sabýrsýzlýkla tutulmayý bekliyorsun
Zamanýn içindeki hýrsýzsýn
En çok sevdiðim seslere benziyorsun
Bir yanýmdan birleþiyor
Kalabalýklar
Ayaküstü soyulmuþ bir çaresize benziyorum
Kentinin ayaklarýyla ezilmiþ
Bilmiyorum
Hasretin can yakan zehrini dudaklarýmda
Bir ihtilalin kurtuluþ gününden farksýz gözlerin
Ne yazýk ki indiriyor
Gözlerimden aitliðin
Gölgen yok güneþi örterken saçlarýn
Bedeninin kuraklýðýna demir atan bir seyyahým
Avucunda yönü olmayan
Boþ bulunup sýðýnýyorum
Eþiklerinde bulduðum ýþýða
Ruhun su katýlmýþ bir raký gibi sarhoþuyum
Yalnýzlýðýnýn
Manasýný kaybetmiþ bir isimle siliyorum
Dudaklarýmý
Belki aldýrmalýyým aklýmý
Aynadan camdan bir süsten yapýlma gibisin
Bir atlýkarýncanýn rüyasýnda dönüp duruyorsun
Gecelerin çýtýrtýlarýna uzanmýþ
Bir yalnýzlýk demliyorum
Gözlerimdeki ateþle
Bir yalnýzlýðý seviyorum
Güneþ yanýma indikçe
Sana benziyor bu yalnýzlýk
Konuþunca susmak bilmiyor
Neden neden ben
Sebep sebep sen…
//Se
*Ýlk yazýldýðý haldedir düzenlenmemiþtir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.