Her gün yeni kara bulutlar gibi Aðmaktalar ülkemin üzerine, Kendilerini toplum mühendisi sanan Bir sürü ehliyetsiz ve de yararsýz Ýçinden pazarlýklý sözde insanlar.
Ne kadar da çok övünüyorlar, “Bu bizim programýmýzdýr” diyerek; Yanlýþýn, yalanýn tadýna bulanmýþlar Cahil cesaretini marifet bilmiþler Denetimden kaçarak, kuralsýzlýða sýðýnmýþlar.
Onlar ki her bozgunun, her soygunun, Kaçýp kurtulmaða çalýþan tek sorumlularý. “Yeter artýk çalýp çarptýklarýnýz!..... Yeter artýk yakýp yýktýklarýnýz!...” diyen herkesi, Aç susuz býraktý ve de damlara kapadýnýz….
Bastýðýnýz her toprak, el attýðýnýnýz her þey!.... Arýnmaz biçimde kirlendiler. Kapatýr sandýðýnýz kirliliði kapatamadý Ýþte gördünüz! Size nanik yapýyorlar Diktiðiniz kuruyan aðaçlar, kansoren çimenler.
Ülkem!... caným ülkem!.... Ýnsanýndan sanki umut kesmiþ Mutsus bir gelin gibi duvaðýný çýkarýp “Nasýlsa iþe yaramadý” diyerek Hoyrat rüzgarlara ödül vermiþ.
Yetmedi kara bulut oluþlarý,yetmedi!..... Kara çadýrlara dönüþtü, Cennet ülkemin üstüne gerildiler!... Bir sürü ehliyetsiz insan Daha beter üstümüze, üstümüze geldiler.
Sizler ki bu bozgunlarýn en sorumlusu, Yeter artýk yeter, yýkýp yok ettikleriniz; Hiçbir iþe yaramadý düzmece eserleriniz En sonunda, kafanýza inecek, kafanýza!... Unutmayýn hep kendine yontan keserleriniz.
KEMAL POLAT / 30.05.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
kempol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.