II
S e n diyorum
Neden S e n
Yýrtýp gittin Ülkemin coðrafyasýný (?)
II
Hani baharlar taze kalacaktý
Þehrimizde?
Hani keder kendini hatýrlatmayacaktý kadere.
Þimdi yalnýz unutmak niye
Neden ölüm bana hak?
Yaþým kadar geç kalmýþtým hayata
Pembe masallardan istiyorum
Yeniden sevmek için deðil
Yeniden doðmak pahasýna…
Siz bilmezsiniz
Hýçkýrýklarýmý tutarak
Göðün þiltesinde duran boynumun
Gölgelerinden sayýklardým.
Gerçeklerin can yaktýðý
Ve hayatýn, sana yaþattýðý tarafýndan öðren(eme)dim
Ayakta kalmayý.
O gece
Tamda o sýrada
Yaðmurlar yaðardý
Ýlk defa o gün gözyaþlarýmý saklamadým.
Karþýmda duran ormanýn aðaçlarýnda
Seyrettim yüzümü.
Bilir misiniz
Parmak boþluklarýnda kaç ceset yýkar insan?
Ben çok yýkadým ama saymadým…
Unutacaðým bu yaþananlarý
Ve sonra beni siz yýkayacaksýnýz.
III
S e n diyorum
Neden S e n
Acýmadan gittin ruhumun her köþesinden (?)
III
Öðrenmeye kývranan düþüncelerimden
Unuttukça büküldüm.
Kaç ecel kanat çýrptý omuz aramda
Kaç ömür gelecek artýk bana
Oysa
Kimse bana benzemiyor
Ve sen herkese…
Karanlýklarýn esiri olan bedenimin
Ve kýzýla çalan göz renklerimin
Vebali kimin boynuna þimdi?
Ben istemezdim üç beþ zaman sonra
Bu denli ölmeyi
Ve unutmayý her þeyi.
Hak vermeyin bana
A c ý m a y ý n
Gülüp geçin…
Zen.