I.
Kayýptý zaman,
kapýmý çaldýðýnda gözlerin
sevindi,
evim, gökyüzü
çatýda martýlar
Marmara güleç
Yeditepeli þehir
sevgiler evi
ev sevgilileri bekler
bir de deli sahili…
II…
düþe baðdaþ kurar
otaðýnda yatardý beden
sözle çözülür dil
dizlerim dizelerle çöker
su damlasýndan doðar
yeniden damýtýr sevdayý
denizin mavi tanrýsý
açýldýkça gölün göðsünde nilüfer
sazlýklara ýslýk asar
durmaz ne ses ne renk
ne þiirde i mgelem…
III.
aç karýna dinlerdik sabah ezanýný
duaya katýk düþlerle
kaç rekat eðildi kim bilir
ömür acýya.
yüzüne sevgi sürülen ýþýk
secdede kalan son dua
son umut
son inanç
son dinde kutsanan aþk
ýþýðý kuþatan kelebek neyse
sessiz pýrýltýlý söz yolcusu
göllerde uçar dilek kuþlarý
aðzýnda bir sevda dalý
üstü baþý bahar sarmaþýðý
hasret ayrýk otu
nadasta kalan
yürek tohumu
ekme vaktidir bahar ayý
serp ne varsa topraðýn sinesine
haydi bereket vere…
IV.
adým ne mather ne kybele
insan içindir aþk
adý her neyse kimse
“aþk iki kiþiliktir”
ne sarhoþtur ne ayýk
haktýr göðsü
helaldir aslý
nesli sabýrdan
gönlünden aþk emziren
taþ deðil ki yürek denen
sevmiþlik kumdan kaleler
martý kanadýnda selam
çift kürekli sandal
yelkenli düþ
çýk artýk sefere…
V.
yansýyan aslýdýr gözlere
göllerin son yüzünde bahar
iki mumda alev tutuþmasý
elinde kandilli su perisi
damla damla maha...
kapý!
hoþ geldin...