Seni neye benzetiyorum biliyor musun güzel kýz?
Mavi’ye…
Sen bilmezsin
Güldüðünde gökyüzüne çalar gözlerin.
Ve sustuðunda, denizin dalgalarýna karýþýr sesin.
Bakýþlarýndan bilirim
Güneþin hangi yönden doðduðunu…
Hani bazen konuþursun ya
Kelimelerin dibine vura vura,
Ýþte öyle sus kalýrým harflerinin arasýnda.
Sen en çok Mavi’ye yakýþýrsýn güzel kýz
Sana dokundukça Mavi olurum ben
Ve en çok seni sevdikçe…
Sen Maviydin güzel kýz
Ve ben seninle baþladým, bu þehrin sokaklarýnda koþmaya.
Yüreðimin en ücra köþelerinde seni sayýklarým.
Bilirim
En çok sende tamamlanýr eksik yanlarým.
Yanaklarýma düþen tatlý tebessümdür adýn.
Öyle çok nefes olursun ki bana
Kalbim duracakken, seni haykýrýrým.
Güzel kýz
Bu þehri sende sevdim
Denizi baþkaydý,
Gökyüzü desen, martýlarý, insanlarý seninle sevdim.
Anneleri aðlamazdý þehrimin
Savaþlarý olmazdý
Kimseler küsmezdi birbirine, kýrýlmazlardý
Ve en çok çocuklar gülerdi bu þehirde.
Ýþte ben sende bunu sevdim.
Sen Maviydin güzel kýz
Ve mavi seninle her þeyi ama her þeyi güzelleþtirdi…