Aslýna rücu eder, evrende her ne varsa...
Âlemin düzeni bu, her þey baþa dönüyor!
Topraktan gelenlerin, gittiði ayný yerse;
Sanmayýn ki dünyada bir þey boþa dönüyor...
Boþa giden bir þey yok, her þeyin manasý var!
Meleklerin Kâbe’si, þeytanýn Mina’sý var...
Bütün mükevvenatýn, bir Hamd-ü Sena’sý var!
Taþlar çamur oluyor, çamur taþa dönüyor...
Boþa deðil yaðmurun bulutlardan düþmesi!
O düþen damlalarýn topraða üþüþmesi...
Dünyaya hayat veren o sularýn çeþmesi;
Yaðmur buhar oluyor, bulut yaþa dönüyor...
Dünya denen bu âlem, güneþin metafýnda...
Dört mevsim, gece, gündüz, oluyor tavafýnda;
Durmaz döner yýllardýr, o nurun etrafýnda!
Karanlýklar ýþýyor, yazlar kýþa dönüyor...
Canlar doðup büyüyor, oluyor ana, baba!
Yol aldýkça benziyor, o geldiði türaba...
Hayat denen frensiz, geçip giden araba;
Bir görünüp kaybolan, aynen kuþa dönüyor...
Bunlar benim tespitim, dünyanýn hali böyle...
Haram, helal, kursaðý doldurmak var mý öyle?
Öksüz, yetim, kul hakký, Allah’ým yardým eyle;
Yolunu bilenlerin hepsi köþe dönüyor...
Antalya-2016/03 ….. Halil Þakir Taþçýoðlu
OSMANLICA-TÜRKÇE:
Hamd Ü Sena: Allah’a Hamd ve isimleriyle methetmek.
Mükevvenat: Yapýlmýþ ve yaratýlmýþlar, bütün mahlûkat.
Metaf: Tavaf edecek (dönülecek) yer...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.