Kahve falýna baktým, anladýðýmdan deðil!
Görmek istedim yalnýz, hayýr mý ya da þer mi?
Küçücük bir fincana, eðil Allah’ým eðil;
Çok tanýmak istedim, içindeki beþer mi?
Bir fincan kahve içtim, kýrk yýl hatýrý olan!
Niyetimi aradým, fincanlarda kaybolan...
Gözün aydýn, yolun var gibi hep yalan, dolan;
Ne var ki o fincanda, Allah’tan mübeþþer mi?
Aradým bunca haber, fincanýn neresinde?
Baþka neler yazýyor, bahtýn cenderesinde...
Kimler sürükleniyor, hayalin deresinde;
Beþer bu çukurlara, hiç ters takla düþer mi?
Ýçi harita gibi, her yaný damar, damar!
Okuyaný bilmem de, dinleyen neler umar...
Ýnanç sahibi insan, buna nasýl göz yumar;
Ne var ki telvelerde, insan falla yaþar mý?
Ayrýlýk var diyor ya, bakmaz neden, niçine!
Mahkeme mi kurmuþlar, o fincanýn içine?
Kim bilir, daha neler söylendi bir kaçýna;
Kiþi, tanýmadýðý birisini boþar mý?
Fincanýn duvarýnda, hayli büyük bir yara!
Hah iþte diyor hem de, deve yükü bol para!
Hadi ordan be dedim, kaþarlanmýþ zampara;
Ýnsan böyle boþ hayal peþinde hiç koþar mý?
Antalya-2016/03
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.