Bahçývan baða küsmüþ, gül kan aðlar dalýnda!
Bülbül üzülmüþ güle, çile çeker kafeste...
Ah, o sevda yok mu ya, sözler bitmiþ dilinde;
Bülbül gülüne yanar, gülünse gönlü seste...
Destan yazarlar sanki bu aþka derman yetmez!
Gülün ettiði nazý, bülbüle düþman etmez!
Asýrlardýr sürse de, bu sevda burda bitmez;
Aþklarý sürer gider, hep aheste, aheste...
Geçiyordum, uzaktan seyrettim gülistaný...
Baða bülbül el koymuþ, gel de sen, gülü taný!
Þu bülbül ile gülün, yazdýðý aþk destaný;
Bülbülün figanýn da, güllerde her nefeste…
Bað-ban iyi ki küsmüþ, bað olmuþ bülbülistan!
Gül, giyinmiþ rengarenk, yerde sürünür fistan...
Geçilmiyor bu baðda, naðmeden, tatlý sesten;
Bülbüller sýra, sýra, güllerse deste, deste...
Baðda cana can katmýþ, bülbülün güzel sesi!
Meftun etmiþ bülbülü, güllerin hoþ nefesi...
Gül atar, bülbül kapar, her yer sevda busesi;
Güller sanki ram olmuþ, bülbül gamdan vareste...
Antalya-2016/03
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.