Kul, ikram-ı irade ve kalbi akılla şuurdur!

• 27 Nisan 2012 Cuma 11:25:12

Ne ülfetli
yerden esinlendik
Hep birlikte latiftik,
insicamımızla hayret içindeydik

Sukutun
kadrinde ki bedeldik, sevginin
asudeliğinde müddet-i nefesle dirildik

Hikmetin
ve sırrı aşkın bir
sevdası vardı, ancak kulluk
teslimiyetiyle ihlas süruru vuslattı

Zikkir
evel emirde sahibedir
Taatten ve sadakatten
haz almayan can hangi gaiptedir

Vurgun
yiyen ancak iradedir,
aklı ve izan vicdanın
nispetinde ki hassasiyettir

Kulluk kimliği
ve bilinci, emr-i bilmağruf,
nehy-i anıl münkerden
öte olan azm-i takvadır

Hukuk
can ve revan için ardır
Edebi nakıs olan kim varsa
tenakuz içinde sızlanan zandır

Emin olmak
akıl ve vicdanın
mizanında ki ihsandır,
canan için yol her vakit sevdadır

Aşktan
söz eden kim varsa,
hilmle, edeple, sabırla, kanaatle
yoğrulmuş mavera sedasıdır

Yazdıran
kimdir, nefes neye tabiidir
Tefeerden nasipsiz olan nasıl
kendisiyle yüzleşen cahildir

Kişinin cehli,
asabiyetiyle nispetlidir,
sinirlerini terbiye eden hal,
feda olan bir edeptir

Düşünmeden,
fikir sahibi olmadan,
şartları ve sosyal dokuyu
anlamadan konuşan kederdir

Bir sual et
sessizce ve kalbin haline
Akıl ve murakebe, vicdan
ve muvazene neye taliptir

Ruhun
hangi dirliğin
firkati için sukut-u figan
eylemektedir, kararan kalp nedir

Nice
taşlar vardır, içinde
can taşır, ağaçlar zikre ram
olan edadır, mahlukat sırr-ı gedadır

Korkunun
ecele bir faydası var
Nefes sahibini hassasiyet
sahibi kılar, haşyet nasıldır, yar

Tefrikaya
sebep olan kim varsa,
nefsi için emeline esir
olmuş bir heyecansa, yanar

Tevbe etmek,
hayayı bilmek, utanmak
için kalbi ve ruhu kerih
olandan korumak ar-ı aşktır

Sevdası
olan bir nefes azizdir
Sevgiyi tanımış bir niteliktir,
ehliyet sahii adına seviyedir

Mulayim olmalı,
asabiyeti gönülden çıkartmalı,
edebi maksat yapmalı, hal konuşmalı

Ne kadar
dert varsa sinede,
rahmetin ve mağfiretin bedeli
sanılmalı, baht asla karalanmamalı

Mustafa CİLASUN