Kırmızı Paltolu Kadın

• 19 Mart 2012 Pazartesi 18:04:53

Dün sarı çatılı küçük bir taksiye bindi kırmızı paltolu kadın. Sanırım, önünde duran ıslak çocuk bakışlarından kaçmak istiyordu. Belki o bakışlar delip geçti vicdanı kararmış ayna tenini.. Kimbilir!
Belki elindeki çanta binlerce ıslak suretli çocuk ederdi!

Aynı gün kırmızı bir gülü koparmadan, kulak arkası etmiş bir kız çocuğunun önünden geçti sarı çatılı küçük taksi! Birkaç adım sonra, trafik ışıklarına takıldı minik tekerlekleri...

Camdan uzanan bir minik baş, kadının gözlerinde merhamet aradı.
Acaba, mantosu olmayan bu küçük kız çocuğuna bir diken bağışlar mıydı...

Yapmadı, kaçtı!

Kaçmak kırmızı paltolu kadınlara özgü bir davranıştı belki... Bunun için suçlanamazdı o! Ne de olsa, bir çocuk sahibi bile değildi. Hayatı boyunca, tek bir adamı bile; çocuk sahibi olacak kadar sevmemişti!

Yalnız yaşamak için yaratılmış olabilir miydi...
Belki!

Kırmızıyı severdi elbet, elbet kırmızı da ondan nefret etmezdi. Taksiler alev rengi olabilse, yanmak için o küçük kapıdan bin kez daha girerdi..

Cehennem ona asalet katıyordu.
Ruhu huzursuzken daha huzurluydu!

Bahanesi çoktu kırmızı paltolu kadının... Çocuk gözleri onun için hiçbir şey ifade etmiyordu.
Elbet birileri aç kalmalıydı, elbet tok suretler güçsüzleri aç bırakmalıydı. Her şey zıttıyla vardı ve o bu düzene dur demek için istekli değildi.

İstek onun soyadı değildi...

Güneşi sevmiyordu. Mantosu, onu zengin gösteriyordu. Kibirli, soğukkanlı, güçlü ve iktifar sahibiydi o bu paltoyla
Kadınlar da bu dünya üzerinde hüküm sürebiliyordu...

Yol boyunca düşünmedi bunları.
Bunları o düşünmedi, biz yazdık!
Bu cümleleri biz, kırmızı paltolu kadının; gökyüzü kadar mavi yüreğinden toparladık..

Hepimiz kendimizi kandırıyoruz. İnsan kötü yaradılışlı değildir.

Çocuklar, ıslak gözlerini, suretleri ardına saklayamaz. Onlar bir büyük kadar duygusuz ve taş kalpli olamaz.

Ya da onlar, kırmızı paltolu kadın gibi, taş kalpli misal davranamaz. Onlar rol yapamaz!

Onlar bir dikeni bile, yürekleriyle istiyor avuçlarına
Avuçları kanar mı; düşünmeden..

Yürekleri yanar mı, bilmeden...

Asena Gülsüm Güneş