Geç Uyumanın Yazısı
1.
Dün geç uyudum.
Çok mu geç?
Evet.
Saat sabahın beşi beş geçiyordu kendimi yatağa attığımda.
İş yerinde gecelemek zorunda kaldım.
Evde kimse yoktu.
Mimoza ilçedeydi. O’ndan ayrıl kalmak canımı acıtıyor. O’nsuz hiçliğe yaklaşıyorum.
Çünkü O aşkım, O can sözüm.
Yalnızlığımlaydım.
Kendimde değildim ama.
Özlem... Hiç bitmez yürekte. Sesi gürdür. Tanımı iki heceden fazlasıdır. Sadece sevenler özlemez.
Bir bebek de annesini özleyebilir, yaşı baya ilerlemiş ihtiyar da geçmişine dalabilir...
2.
Dün geç uyudum.
10’a yakın satranç karşılaşması yaptım.
Hiç mi yenilmedim?
Yo, yenildim. Hem de birkaç defa.
Gecenin sessizliğinde zihin entramanı yaptım, uykum ağırlaşmasına rağmen.
Nezle olmama rağmen, üşümeme rağmen geceye eşlik etmekten usanmadım. Keçi inadım yine iş başındaydı anlayacağınız...
Gece... Aydınlığın karanlıktaki silueti. Suskunluğun tahtayı ele geçirdiği sayılı saat. Bazen kış, bazen yaz... Çok bazen mevsimsizliğin iklim hali...
3.
Dün geç uyudum.
Kpss’ye hazırlanıyorum fırsatıyla bir denemeye de girdim. Kendimin bile şaşırdığı netler bıraktım geriye. Aklım kâh Türkçe, kâh matematik, kâh tarih, kâh coğrafya, kâh da vadandaşlık(güncel bilgiler) ile doldu taştı. Paragraf paragraf soru işaretlerini nokta durumuna getirdim.
Sınavlar... Ömrümün zorunlu hamleleri. Her sene karşıma çıkan sualler. Bir onlardan kurtulamadım. Bir onlar en kadim dostum oldu. Bir onlarla büyümeyi sevdim gibi yaşadım bugüne dek. Bugün de aslında yarın. Yarın bugünde saklı der meselci...
4.
Dün geç uyudum.
Müzik de dinledim. Ruhun gıdası lazımdı bünyeme.
Yoksa gece gece ayakta duramazdım.
Zaten sabahın beşinde uyanmıştım yeni günüme.
Yine anlayacağınız diyeceğim, tam yirmi dört saatti hiç uyumamıştım.
Uyumamak için geceyle anlaşmıştım.
Gece bana heceler satmıştı ben de ona şiirler sunmuştum.
Evet bir iki şiir de karaladım kürtçe melodiler eşliğinde...
Geç uyumak... Erken uyanmanın garantisi. Satırlar doğruyu söyler hep.
Satırlarımın suçu yok. Benim kafam da yerinde.
Maksat muhabbet. Gündem Fransa.
Yasa kabul edildi. Ortalık sakin değil...
Önümüzdeki geç uyumaya kadar, sağlıcakla kal edebiyat(ım)...
....................................
Mehmet Selim ÇİÇEK
24 Ocak 2012,,,,09.47,,,MARDİN
YORUMLAR
Ahengini müthiş yakalamışsın..
Bildiğimiz, gündelik şeylerdir edebiyat
ama çoğu zaman o bildiklerimizden kaçmaya çalışırız.
Kaçmadan, üstüne basa basa, çize çize işte bu benim demek de güzel!
Hürmetle..
meselci
Edebiyat,
yaşadığımız her ana eşlik eden cümle değil mi?
Eyvallah.