Toplum Ve Halk 7

• 7 Ocak 2012 Cumartesi 15:57:32

7-]Halkın böylesi sağlayıştı çekimlikte vücut bulan şekillenişi, halkın birbirine benzerleri, birbirini doğrulayan görsel ve eylem sellikleri, taltif edilirliklerini beraberin de getirdi. Böylesi tutumlar, grup dâhiliyesinde olmayı ya da grup dışlaması öteleyiciliği içinde olma gibi dayanışma olacaklara halkı, ’el ile gelen düğün bayram’ türü mantıktı kararlılık düzeyi alışmasının da kaynağıdır. Hem sosyolojinin kıyastı kaynağı olmayı ortaya çıkardı, hem halkın sübjektif gerçekti olmasını, ortaya çıkardı.

Halkın şu belirleyiciliği de halkı, halk kılar bir özelliğidir. Halk bireysel ilgi kendi anlayış ve ihtiyaçlarıyla da bencil ve daha geri aşamalara dağılıp çözülen bir yapıdır. Bu halkın gerileşme eğilimidir. Halka değin olan genelleşmedi durumlar da dahi halk, hemen özelleşen, birlik gruptu cemaat yapılaşması ile birleşen, ayrık ve aykırı anlayıştı kümeleridirler. Halk bilineni tutum lamayla alışmalarının ve gelenekti bilmenin kolaycılığı nedeni ile halkın düşünmeye değin zamanı; geri olmaktadır.

Halk böyle bir yapı olmakla, toplumdan kesin kes ayrılır. Toplumun felsefesi ve toplum çıkarları ile daima çatışır. Toplum kümeleri, kurumsal işlevsellikle sıkı sıkı birbirine bağımlıdır. Topluma değin hiçbir ünite bir başına değil, dayanışıp; bir birini gerektiren üniter bir var oluşturlar. Halk kümeleri ayrılıkların hoşgörü eşmenin zeminidir. Toplumsa zorunlu ilişkilerin, zaman zemin kesikli sürekliliğidir.

Toplumun, hünerli, karmaşık, araçsa üretimi ve üretimin özel mülk oluşu ile toplum, iyice sınıfsal yapı içine girmiştir. Bu yapı yaşantı olarak ve sosyal küme ilişkilenişleri olacaklarla, inançça, gelenekçe gibi tutum aşışlarla halkın içine de yansımıştır. Ve bu olgunun yol alışını oluştururken de toplumun kişileri de ’birey’(meslekten-uzman) olma hüviyeti kazanmıştır. Toplumda birey olamayan, toplumda üretime katılamayan insanın, toplumsal olmayan yaşamını da bir tüketim yaşantılım alanı olan ’halksak yaşam’ oluşturur. Bu anlamda halk, toplum (üretim) dışı bir oluşumdur.

İnsanın bu üretim dışı ya da toplum dışı yaşamı, daha bir, insan-insan ilişkisine kaymıştır. Ya da kişi-sosyalce olan sınıf tüketim denklik ilişkilerine doğru kaymıştır. Ve bu sınırlı bilmedi girişmeler gittikçe halk sal diye tanımlanacak olan yaşamla belirmiştirler. Oysa toplum birey-birey: birey-kurum: kurum-kurumlar arası ve birey- üretim nesneleri arası bir zorunlu üretim ilişkisidir.

Toplumsal süreç eşecek olan ve toplumun insana değin yapısını, halk sal yaşamın tüketim yaşantı aşması, bir arada tutar. Ve toplumsak süreci idame ettirecek olan insan kaynağının (bireylerin) özneldi yaşadıkları alan, halka değin olan yaşama alanıdır. Ya da halk, kişi ve bireylerin, öznel ve özel grupsal ilişkilenişti biçimidirler.

Halk yaşamı da, bireyin üretimdeki payına göre, ya da; insanların bu üreten yapıdaki, farklı pay alış biçimlerine göre, gruplar, kümeler biçiminde, sınıflar, kastlar, cemaatler türü somut ilişki durumlarını alıyordular. Bu gruplar homojendi demiyorum. Ama homojen ağırlık daha baskındı. Çünkü bireyler toplumda ürettiğini, halk içinde yaşayarak, ailesi ile tüketiyordu. Bir kısım insanlar hem birey ve kişi olacakla halk insanı olma sıfatı taşırken, bir kısmı insan da sadece kişi olmakla, halktı.

Belirginleşen bu toplum ve halka dek insan yaşam alanları, başlangıçta, öyle çok keskin ayrılır biçimde değildiler. Ama üretim hareketi ile iyice şekillenme sürecine girmiştiler. Toplum daha örgütsel ve nesnel üretim koşullu kılındı. Halkın yaşamıysa; toplumsal üretimleri belirgince tüketen, en lüksten (en rahattan) en zorluklara değin olanla en bilir oluştan, en bilmezliğe, en komploya, manipülasyona, dezenforme etmeye dek giden, kavramların gölgesinde çabalayan, günümüzdeki yapısına ulaşmıştır.

Halk yaşamı bu bağlamda, bugün daha bir nesnel ve bilgisel tüketişle, farklı farklı sosyetik aşamalara varmıştır. Temel halkçı yaşam, her iki cephede de, aynı gibi ise de, cepheler arası anlayıştı biçimlere dek olan omurga kayışlarına gitmiştir. Böylece, sınıfsal kümelerin, inançsal anlayışlarına değin halksak (halka değin-halka ait), yaşamları tüketişleri de farklılaşmıştır.

Bunun nedeni bireyin toplum içi üretimdeki pay alışının, halk içindeki tüketime yansımasıdır. Halk daha gelenekçi, folklorik yapıda ilişkileniş ve özneldi olan bir üretim biçimi iken, kapitalist toplum bunun, daha ayrıştırıcı farklılaştırmasını tüketir olmayı halka fenomen eştirmiştir. Bu bir ayrı oluştu, görünümün temeli, üretilenin bölüşülmesindeki rekabetçi düzenlenişlerden kaynaklanmaktadır.

Yani bugün, toplumsal yaşam (paylaşım), kendi sosyetik yaşamını da, daha bir hizmet türü ürettiren yapıları da, halk yaşamı içine, sektör bazında da, sokmaktadır. Bu tür hizmete dek oluştu üretim, hem halk sal, hem toplumsal kesişendi bir durum arz etmektedir. Hizmetler grubu da toplumun daha bir detaylı oluşunu sağlamaktadır. Örneğin, çiçekçilikten, kozmetiğe değin uzanan bir üretiş alanıdırlar.

Hizmetin halk sal tüketimi, sosyetik uç yöney sel durumdan, gelenekçi yapıya doğru yayılan bir tutumu da sergilemektedir. Bunların haberleri ve maddesel, kültürel tüketim özek eşmeleri de, dünyaya bakış ve anlayış tarzları da, çok çok farklıdır. Birbirine tepkiseldirler. Karşılaştıklarında birbirine gülümserler.

Halk, toplumun üretim dışı yapılaşmasının ve toplumun üretimini tükettiği, kişi-insan ilişkilerinin alanıdır. Baskın ve yoğun yaşar olduğu, halk psikolojisi; karşılıklı etkileme ve etkilenme iledir. Yani birbirine baka baka kararmanın örnekliğidirler. Toplumda bilgisayar mühendisine baka baka atom mühendisi olarak kararamazsınız.

Sürecek

Bayram Kaya