KIRMIZI GÜLLER BÖLÜM 15

• 28 Kasım 2011 Pazartesi 22:00:14

Metin, leyla’ya doğru dönerek:
"Derhal eve gidiyorsun "dedi; öfkeli bir sesle .
Selma ise yerde yatıyordu; yanındakilerin yardımıyla hemen kucaklayıp masaya yatırdı .Ceketini çıkarıp bacaklarını örttü .
Doktor gelinceye kadar bileklerini ,şakaklarını ovdular .Doktorun kısa bir muayenesinden sonra:
"Tansiyonu düşmüş, çok güçsüz; sinirleri bozulmuş "
On dakika kadar sonra kendine gelmeye başlamıştı .
"Ne oldu bana ?" diye etrafına bakındı.Salonu tanımış;.olaylar tekrar gözünde canlanmıştı ,Ağlamaya başladı .
"Hepinizden özür dilerim;,böyle olsun istemezdim."
"Tamam ;sakin ol",dedi Metin ." Bunları düşünme şimdi ,kendini toparla."
Doktor "Biraz dinlensin.Yarın hastanede tahlillern yapılacak ,ona göre ilaç verilecek."
Genç kız güçlükle " Tamam "diyebildi.Herkes dağılmıştı ...
Selma, çok yorgun hissediyordu kendini; yavaşça kalkıp oturdu.Ayaklarına örtülü ceketi görünce şaşırmış ne diyeceğini bilemedi.
"Bu sizin mi? "
"Evet benim ." Metin çeketini alıp giydi. Elini Selma’ya uzatarak inmesine yardım etti .
"Haydi gidiyoruz." Dışarı çıkarak müdürün, odasına uğrayıp;
"Biz gidiyoruz; Selma Hanım bu gün izinli."dedi.
Selma’yı da alıp hızla dışarı çıkıp arabaya bindiler.
Genç kız eve gideceğini sanıyordu .
"Ben kendim giderdim "diyebildi.
Metin hiç konuşmuyor; sadece çok sinirli olduğu her halinden belli oluyordu ,
Boğaz a doğru yol aldılar .Selmacık susmuştu.( Belki laf söyler kalbini kırabilirdi.)
Sessizce oturdu .Ağlamamak için kendini zor tutuyordu .
Boğaz da çok güzel bir restorana girdiler .Çok şaşkındı.Pencere kenarına oturttu. Metin e bakıyor ama; yüzünün ifadesinden bir şey belli olmuyordu.
Selma,suskun;koyu yeşil gözleri; iyice koyulaşmıştı.soran gözlerle
"Neler oluyor ?" der gibi biraz korku, biraz ürkek ona bakıyordu.
"Nasılsın?"
"İyiyim... iyiceyim.Metin Bey sizden özür dilerim; inanın böyle olmasını hiç istemezdim.
,ama herşey aniden oldu;, anlayamadım bile çok yorgundum ve artık tahammül edecek gücüm kalmamıştı ."
"Biliyorum; bütün bunları unut .Olmamış kabul et.
"Ama Leyla dan özür dilemem lazım."
"Hayır; o bunları hak etti,ben onunla konuşacağım.Sen bu gün olanları unut .yine iyi bir iş çıkardın,teşekkür ederim.Müşteriler memnun.Neyse... bu konular kapandı .Şimdi yemek yiyeceğiz ." Derken telefonu çaldı, baktı ve kapattı.
"Önemli değil."
Gelen garsona balık siparişi verdi.Selma, böyle yerleri Rüyasında bile göremezdi.Önce, biraz sıkıldı;sonra içinden (boş ver; bir kere gördüler ,bir daha nasıll görecekler?) diyerek rahatladı. Yine de kibarlığını gösterdi.
Metin ,onun yemek yemesini izledi.
O da İçinden (Aferin çok iyi ; bu kızda çok iş var. Her yerde dört dörtlük ;hem işinde, hem de her yerde kendini kanıtladı.)
Yemek sessiz geçmiş ;sonra üstüne kahveler geldi.
Metin "Kalkalım mı ?" diye baktı.
Selma "Peki" diyerek kalkıp arabaya bindi. Onun evine yakın parka geldiler .
"Biraz otursak mı burada ?"
"Olur" dedi Selmacık; şaşkın ve itaatkar.
Denize bakan bir banka oturdular .Konuşacak kelime bulamıyorlardı ...
Metin "Yarın hastaneye gidiyorsun" dedi.
"İzin almadım ki ; nasıl giderim?" diye cevap verdi.
"Önemli değil ;ben söylerim müdüre ,sen tahlillerini yaptır gel.Son zamanlarda kendine hiç bakmıyorsun; sağlığını biraz ciddiye al lütfen."
Bir süre daha oturdular.
"Ben izninle gidiyorum;seni eve bırakayım mı?"
"Yok ,ben giderim ;yemek için çok teşekkürler ."
"Önemli değil. Allahaısmarladık; yarın unutma ,önce hastane."
"Tamam ." Tokalaşıp ayrıldılar.
Metin arabaya binip yola koyuldu .Telefonu açtı .
"Anne nerdesin ? Tamam geliyorum."
Evlerine geldi.Bahçe içinde saray gibi bir binaydı.Doğru içeri girdi.Annesi ,babası, salonda idi
" Merhaba anne; nasılsın babam?" diyerek selam verdi ."Hayırdır, beni aradın o an açamazdım ;özür dilerim."
"Oğlum teyzen aradı. Leyla ağlayarak eve gelmiş .Neler oluyor ? Merak ettim."
"Bak anne ;Leyla artık çok olmaya başladı.Şirkette kimse bir şey demiyor ;ama kimse onu sevmiyor.Epeydir gözlüyorum.,herkesle dalaşıyor.İnsanlar akraba olduğumuzu biliyor; işlerinden oluruz korkusuyla bir şey deyemiyorlar. Bu günde Selma ‘ya çattı."
"Nasıl ?dedi annesi .
"Toplantı vardı. Herkes yaptığını gösterdi Selma nın yaptıkları yine güzeldi .
Müşteriler haliyle onun işlerini daha çok beğendiler .İşte o zaman o da kıskançlığını koydu ortaya,
Yas için çok fazla iyisin; yoksa matemin numaramıydı; deyince .Selma ,dayanamayıp tokat attı ona .
Ben Leyla yı uzaklaştırırken Selma bayılmış; masaya yatırdık, doktor gelip muayene etti.Tansiyonu düşmüş.
Tabi ki çok üzüldü .Pişman olduğunu söyledi.Ben onu yemeğe götürdüm .Sonra evine bırakıp buraya geldim.
Evet anne seni dinliyorum .Leyla ne dedi?"
"Biz sana inanırız oğlum .Ama Leyla bizim akrabamız . Teyzen çok üzülmüş galiba; o kızı tutuyor Metin ; Leyla çok kızdı bana demiş."
"Evet anne çok kızdım.Bu Selma yı tutmak işi değil ;Leyla biraz kendini toplasın.Sen mi konuşursun teyzemle; ben mi konuşayım ? Bakın ben Leyla yı yıllardır kardeş gibi gördüm.Bunu ne siz ;ne de teyzem aklından çıkarmasın. Benim buralarda kalmamı istiyorsanız ;bunu da böyle bilin.Teyzemin aklı fikri kızını bana yamamakta.
"Oğlum sen ne diyorsun?"
"Ne dediğimi biliyorum anne .Kaç kere ima etti ;ben duymamazlığa geldim.Benim hayatıma karışmasın ve sizde lütfen bu konuda zorlamayın.Kiminle evleneceğime karar verecek kadar büyüdüm.Anne bakın; teyzemle konuşun. Leyla böyle devam ederse bu şirketten gider.Bunu ona bildirin lütfen.Başka diyeceğiniz var mı?"
"Hayır oğlum" dedi annesi.
Babası yanına geldi
"işte benim oğlum böyle kararlı olmalı. Aferin işlerde çok iyi gidiyor .Bu şirketi sana bıraktığım için hiç pişman değilim .Sen nasıl bilirsen öyle yap."

AYŞE KARAN

DEVAM EDECEK...