Dünya güzeli

• 26 Kasım 2011 Cumartesi 01:07:07

"Dünya güzeli kalk çayı demle !"

Bu sayfada güzel bir cümle gibi görülen bu sözlerde ne yoktu ki.

"Kalk eşşoğlu eşşek! Çirkin karı, çayımı yap ." diye bir emir ; kendini güzel sanan aptal şey
diye bir yakıştırma ; "Allah belânı versin diye bir ilenç ; " Yanına gelirsem boğazını sıka-
rım " diye bir öldürme isteği ... Bu sözlerle uyandım .Gözlerim kapanır gibi oldu ama izin vermemeye çalıştım.

Tüm karalar gözlerinde toplanmış gözleri üzerimdeydi . Erkekti . Horoz gibi olanca tüyleri-
ni kabartmış , elleri belinde üstüme eğikti . Kapanan gözlerime soluyarak" hıh , hıh " dedi .
Sinirli sinirli gözlerini üstüme dikmiş hırsla bakıyordu..

Uyku sersemliği içindeki bedenimi aymak için ,ellerimi , ayaklarımı , gözlerimi hareket et-
tirdim . Battaniyeyi ayaklarımla ittim .Ayaklarım yere değdi .

Çoraplarımı bile giymeden mutfağa koştum . Bana söylenen cümleyi uyku arasında duymuş-
tum . Bir kaç adım yürüyünce uykum açıldı . Su doldurduğum çaydanlığı ocağa koyarken
" Allah senin belânı versin " dedim , kendi kendime homurdanarak .Hıncımı ancak bu söylen
diğim sözlerle çıkarıyordum .

Sam yeli esiyordu dışarda .Benim içimde ne kadar yel varsa ,hepsi . Ne ağaçlar devriliyor
ne bentler yıkılıyor ; sular taşıyor , kiremitler düşüyordu evlerin damlarından.

Çocuklara :

"Dışarısı çok esiyor , gelin ; hırka , ceket giydireyim ." diyorum . " Olur anne "diyerek sevinçle yanıma koşuyorlar . Hava gerçekten çok esiyor . Yüzümüze vuran yel bizi neredeyse arkaya itiyor . Evde çocuklara :

"Ev bakmaya gidiyoruz , kiralık mı olur , satın mı alırız bilmiyorum " diyorum .Babanız artık canıma tak etti . Bıktım usandım valla ! Çocuklar : " Babamızdan biz de bıktık anne . Ne
olur taşınalım " diyorlar .. Beş yaşına yeni giren oğlum " orada kiminle oynayacağız ? " diye
soruyor üç yaş büyük ablasına . O da :

"Akıllım , orada da buluruz oynayacak arkadaşlar "

" Ev bakmaya gittiğimizi kimseye söylemeyin olur mu çocuklar ? Sanki bir sır verirce.

" Olur anne kimseye söylemeyiz . "

Esen sam yelinin sıcak üfürüğü ağaçları yalayıp eğiyor . Ağaçlar arasından gelen esinti
bahçeleri gelip buluyor . Akşam bahçelerine gelenler dizlerine vuracaklar .

" Tüh ! Görüyon mu olanı, sebzeleri san vurmuş ! "

Bizim kasabada sam yeline san yeli denir .."Bu sıcak esintilerden bahçelerin haz tadı yok "
diyor annem .Domateslerin alt yaprakları da bir hoş , baksana . Bakıyorum , beneklenmiş ,
kirtilmiş , küçülmüş sanki ..

Esen sam yeli ,insanı kirtip küçültebilir mi ? Olsa olsa , yüzümüze çıkmayan izler koyar.
Ovalıyız . Ovanın tozunu toprağını üfürsün varsın .. Böyle estiğini bilseydim çıkmazdım dışarıya .( Gene de çıkardım ) Terlen eteğimi havaya kaldırıyor . Çantamı omzumdan indi-
rip bir ara eteğimin esmesini engelliyorum , sonra boş verip , çantamı omzuma asıyorum .
Yürüyoruz .Yüksek topuklu ayakkabımla güçlükle adım attığım , iki aracın sığabildiği taş
yolun solunda .. Yolun iki tarafı da bahçeli evler.Bahçelerde hemen hemen her çeşit sebze
ekili . ( Bizim evimizde iki katlı bahçeli . Ha , bahçemizi de ben ektim . Evden ayrılmasına ayrılırım da bahçeye kıyamıyorum . Kocamın kırıcı davranışları tükenmiyor ki .Ona öyle kı
yarımki. Dün onca emek verip ,ekip sulayıp , bellediğim , çapaladığım yerleri gözüme baka baka inadına kocaman ayakkabılarıyla girip çiğnedi . Sesimi çıkaramadım . Üzüntümü içime
akıttım..)

Yol boyu evlere özenerek bakmam , biraz düşününce son buluyor .Kim rahat ki ? Dünyada oh demek yok canım .Herkesin bir derdi var . Dışardan baktım yeşil türbe, içine girdim
estağfirullah tövbe ! Gene de , dirençli, biraz olsun rahat olan insanlardan biri olmak ister-
dim .

Ağaçlardan ağaçara bağlı iplerde çamaşırlar asılı .Ben de evimin önüne çamaşırlar asarım .
Tek başına sürüklenen bir saman çöpünden nasıl ayırt edilebilirim ? Tanrı’ya yakardığımı , duygularım olduğunu ; annem , babam , ailem nasıl anlamazlar ? Babam yukarı yukarı solur:

" Oh yavrum , beni sizin derdiniz öldürecek , der .

Annem örnek olarak küçük kız kardeşimi gösterek :

" Bak kıza . Kurudu çöpe döndü .Geçen kocası bir çehre , bir surat geldi de kız gene sesini çıkarmadı ; düştü önüne gitti . Herkes pek mi iyi ? Kaç kere eve geldin , geldin gittin .Sen-
de utanma arlanma da kalmadı .Çekecen kızım . Kocanın sözünden çıkmayıver .Yapma di-
yorsa yapma , gitme diyorsa gitme ! Annem ne güzel de çözümleyiveriyor her şeyi ..
Ben duvarım . Vursa da kılm kımıldamayacak , yıksa da ..Şu dili kadınlara neden verdin Tan-
rım . Şu yüreği , şu aklı neden verdin ?

Sam yeli sebzeleri yerevurmuş .Sabah yeşil olan sebzeler, akşam kuruyup yerlere serilmiş .
Ah bir ağlayabilsem .Yüzüm sapsarı kesilmiş . Bizim kiracı , hasta mısın diye soruyor . Yoo
Nerden çıkardın hastalığı diyorum . Gerçekte hastadan bin beterim ." Yüzün sararmış da"
diyor gülerek .

Yel itekliyor . İnadına yele doğru adım atıyorum .Yeni evler yapılıyor . Boş kiralık ev arıyo-
rum . Kapıları çalıp sormaya cesaret edebilsem .Bana kiraya ev verirler mi acaba ? Kocan ne iş yapıyor diye sorarlar önce . " kocamdan ayrılıp , kendi başıma oturacağım "desem bana aşağılık biri gibi bakarlar.Yalnız başına bir kadının yaşaması buralarda olağan değil .
İnsan kendi ülkesinden başka bir ülkenin vatandaşı olmayı özler mi ? Özletiyorlar..

Nazik Gülünay - Eski bir öykü