ŞİİR PATLATACAKTIM

• 17 Kasım 2011 Perşembe 13:37:44

Nöbetlerde çakı gibi durmam gerekiyordu.

-Hüseyin, güzel dostum, seninle bir kaçamak yapalım. Sen benim yerime nöbet tut ben de senin yerine kantine bakayım ha ne dersin.

-Git işine be Hülagu, sen burayı lise yıllarında oynadığımız tiyatro sahnesi mi sandın.

-Ne var balmumundan iki ayrı yüz hazırladığım zaman kimse anlamaz. Sanki yapmadık mı bunu, senin yerine sevgiline balkonun altında gitar çalmadım mı?

-Senin yüzünden kız terk etti beni ama.

-Hatırladın mı Hüseyin bir defasında izine ayrılmıştım. Dönüşüm pek muhteşem olmadı.

-Nasıl olmuştu

-Ne nasıl olmuştu sen de oradaydın ya. Âşık olmuştum. Şu deniz, bu göl, oradaki ağaçların altında sevgilimle buluşmalar derken, üç gün geç teslim olmuştum kışlaya. Bunun farkındaydım. Gomutanımın beni affetmesi için anneme bir tencere sarma sardırıp kışlanın yolunu tuttum. Tam o sırada bizim gomutan askerleri sıra dayağına çekiyordu.

- Lann bir hizaya girmediniz lavuklar, daha tüfeği tutmasını bilmiyorsunuz. Sağa diyorum sola bakıyorsunuz, oruç- oruç sizinle mi uğraşacağım.

Açlık kafasına vurmuştu gomutanımın. Tam fırsat dedim ve tencereyi burnunun dibine sokuverdim.

-Buyurun gomutanım annem size pişirdi.

-Gözümü denizin ortasında açtım Hüseyin, tencerenin havada uçtuğunu gördüm. Arkamdan pırpırıyla gomutanım koşuyordu.
-Nasıl yani
-Anlatıyorum ya Hüseyin ,sağır mısın ?

Gomutanımın dayağından kurtulmak için denize doğru kaçmaya başlamışım. Yüzme bilmiyordum. Sadece sırt üstü yüzebiliyordum. Yorulmuştum. Kendimi bıraktım denizin dibine doğru ama sahil güvenlik botu beni kurtardı. Gerisini hiç sorma Hüseyin, sarmaya mı yanayım kaburgalarıma mı?

Biliyorsun ben havan çavuştum askerde, havan topunu ateşliyordum. Atış talimlerinde bir türlü on ikiden vuramıyordum. Koca gülle bumerang gibi yön değiştirip her defasında kışlanın yan tarafında voleybol sahasının ortasına düşüyordu. Bir gün komutanım emir etti.

‘Alın bu hergeleyi patates, soğan soymaya yollayın’ dedi.

Tabi bu patates soyma işleri canımı sıktı. Bir gün komutanın çizmesine akrep koydum. Arada çizmelerini parlatıyordum. Akrebi patates çuvalının içinde bulmuştum. Gomutan çizmeyi giyecekken hemen atıldım.

‘Gomutanım çizmenin içine bakmadan giymeyin .’Yüzüme ters ters baktı. Çizmeyi aşağıya doğru silkeleyince akrep yere düştü.

-‘Aferin Hülagu ‘ şımarmıştım o anda.

-Gomutanım
-Gomutanım değil lan komutanım
- İzin verirseniz bir şiir patlatayım size go-komutanım , çok güzel şiirler yazarım ve okurum.

-O nasıl laf lavuk, havan topunu mu patlatıyorsun karşımda, yıkıl git patates soymaya ‘demez mi?

Havan çavuş olarak kafama koymuştum bu patates soyma işinden nasıl kurtulabilirim diye. Kışlanın bahçe duvarları boyanacakmış, komutan hepimizi sıraya dizdi ‘elinden boya işleri gelen var mı, kim bu işlerden anlarsa öne çıksın’ dedi. Abi havada kırk derece sıcaklık var, ayakta botlar kimse öne çıkmadı tabi. Patates soyma işinden firar etmenin tam zamanı dedim kendi kendime.

-Gomutanım ben sivil hayatımda boyacılık yapıyordum. Değdirmem yağlı boyayı kimseye.

Kendimi boya kutularının içinde buldum. Üç gün süre verilmişti bana. Boyama işlerini zamanında bitirdim ve gomutanıma arz ettim.

-Bu nedir lan

-Duvarı boyadım go-komutanım

-Lan dingil sen benimle mavra mı geçiyorsun. Bu duvara horoz ve tavuk resimleri yapmanı kim söyledi sana.

-Ay Hüseyin ne yapsam yaranamıyordum gomutanıma.Köyümü özlediğimi anlamadı. Kaburgalarım kırılmadı ama baya bir sersemledim dayak yerken.

Ya herro –ya merro deyip kendimi otobüsün içine attım. Yer yoktu, önemi de yoktu yerin. Bir yolcunun ayakları dibine saklandım inzibatlara yakalanmamak için. Tam on dakika yol almıştık ki iki tane izbandot gibi inzibat askerleri otobüsü durdurdu. Beni yakaladılar.
Kendimi gomutanın önünde buldum. Korkudan tiril tiril titriyordum. Bayılmışım, ayılsam bile baygınlık numarasına devam ettim.

Zaman su gibi akıp gidiyordu. Çekmem gereken cezayı fazlasıyla çekmiştim.

Elim o kadar yatkınlaştı ki bu patates soyma işine, ateşi fazla harlatmıştım. Patatesler eridi gitti kazanın içinde, bir bebek mamasına dönüşmüştü.

Yemekhaneden kaçıp kalorifer dairesine saklandım. Moralım çok bozulmuştu. Cep telefonumu su borusunun arkasından çıkardım.

-Alooooooo patatesler eridi kazanın içinde Semaa, bak seninle evlenirsem patates soymam ona göre, iki gözüm önüme aksın ki bu nişanı bozarım.

-Hülaguuu
-Emredin komutanım. Yine yakalanmıştım.

Hepimizi kışlanın salonuna topladılar. Askerlere moral gecesiydi. Hepimiz heyecanla bekliyorduk. Gomutanım geldi en ön sırada oturdu. O’na güzel bir sürprizim vardı.

Kafaya koymuştum havan çavuş olarak şiir patlatacaktım. Kışlanın önü veya beyazperdenin içinde hiç fark etmezdi benim için .Işıklar söndü.

Ay akşamda ışık değildir gomutanım
Yaylaları kurtlar basmıştır
Arap kızı camdan bakınca yağmur yağmıyor
Çişim geliyor gomutanım korkudan
Ay bana bakıp gülüyor dayak yiyince
Ay akşamda ışık değildir gomutanım

-Lan Hüsüyinnn Hüsyinn komutanım yine beni mi çağırıyor .

Aysu