Çıkmaz Sokak

• 16 Kasım 2011 Çarşamba 01:06:16

Bütün acılarım elimdeki kalemin pırıltılı ucundan ak kâğıt parçacıklarına dökülüverecek mi
Kemiklerim sızlıyor.bir sedyeyle ,iki hasta bakıcı kulplaşarak getirdiler. Vıcık vıcık çamuru
henüz temizlenmiş , temizlenememiş bu suskun , bu gereksiz bağırtılı sokağa bıraktılar.
Cılız kediler ,çöp tenekelerinden yiyecek arıyor...Tam onların karşısına bıraktılar. Kentin
delilerinin biirisinin ölüsünü de burada buldular. Üç kuruş parası için boğazlayıp attılar.
Ardından hüzünlenenler , üzülenler oldu , unutuldu..

Ben ölüyüm .Üstümde ruhum dolaşıyor , o yaşıyor bütün sızılarımı..

Adı duyulmamış , yazılmamış adsız sokaklardan biri burası. Çıkmaz sokak..Evlerinden in-
sanların kapı önüne çıkıp konuştuğu ,caddeye,kent içine gittiklerini görürsünüz.Yüzlerine
baktığınızda o fotoğraflarda görülen türden yapay bir gülüşle karşılık verirsiniz.Ölüler güle
mez ama ...

Sırtıma bir koca kenti , ülkeyi ,dünyayı ,evreni aldım.. Ölüyüm ; güleryüzlü ölü..Dümdüz yatıyorum . . Belim ağrıyor , ayaklarım buz gibi ,ısınamıyorum . Yaratıcım tepeme dikildi
bağırmaya başladı :

- Haline yan !

Tek tük kalmış sarı dişleri , kocaman açılan kirli ağzına iğrenerek baktım..Al al olmuş yüzü
kıpkırmızı dudakları titriyor , türkmükler saçarak küfrediyordu..önüme döndüğümde ise
sırtıma sinirlenerek yumruklarını indirdi..

Resimleri o indirdi duvardan . O istediğini yapar ; müzikleri kapattı ..Duvarlar çekti çevre
me. Çile çekeyim diye , bütün okulları o kapattı.. İyi kul olacaktım .. İyi kul olamadım..
Hakkının zerresi olmayan ekmeğe göz diken , sen ölümü hakettin dedim . Merdivenlerden
aşağıya yuvarlamak istedim.. Sevgilimden ne istedin , sevdiklerimden , çocuklarımdan .
Sen geber , geber ! Gözyaşları akıyor ölünün . Soğuk ayakları titriyor bunları söylerken..
Tanrıya bütün kapılarını kapatıyor..

Sabah, çöp tenekelerini belediye temizlik işçileri boşalttılar. Küreklerle çöp kamyonuna atarak çöp kamyonuna yüklediler.Çıkmaz sokağa pis koku yayıldı.Evlerini havalandırmak
için , balkon kapılarını , pencerelerini açanlar , kokuyu duyunca tekrar kapattılar .Kuş ses
leri minare boyuna yükseldi. En uzun gündü ..Güneş yükselmeye başladı .Yakıcı , bunaltıcı
bir gündü .. . Sıcaklık ortalığı kavurmaya başladı ..

İki ve dört katlı binanın ortasında , badanasız , betonları yer yer dökülmüş evden güçlükle
ayaklarını sürüyerek bir kadın çıktı .Evin hemen önüne ,odunluk olarak , derme çatma yapı
lan damın üstünde günlerce bekleyen , toz içindeki soba borularını çekti , aldı . Karşısında
ki iki katlı ahşap evden bakan kadınla konuşmaya başladı . Genç kadın :

- Geçmiş olsun . Nasıl oldun , ne dediler ? ..

- Sağol . Ameliyatlıkmış ..

- Eee ! Olacan mı ?

- Ameliyat olanlar, pek iyi olmuyormuş ..İğne vuruldum .. Hap yutuyom . Biraz iyi geldi gibi.

- Allah iyilik versin ..

- Sağol ..

Bu çıkmaz sokakta ve kentin diğer sokaklarında hastalık kişilerin belli başlı ortak
konusudur bu.. Kimse şifa bulmaz. Doktorlar hastaları , hastalar doktorları suçlarlar..

Sokağın pis kokuları arasında yerde yatıyordum .Olağanüstü olan şey ise kimse beni görmü
yordu ..Bu bana Allah’ın verdiği bir ceza mıydı yoksa ..Ellerimle , dilimle yaptığımı , yapama
dıklarımı , güçsüzlüklerimin cazasını mı çekiyordum..

Belimi yerden kaldırmak istiyordum .Üstümde ağır bir gülle vardı sanki .Ölüler üzülmez , hüzünlenmez ama .. Görülmez eller öylesine sıkıyordu ki içimi .Buz gibi yüzüme donuk , do-
nuk bakan gözlerimden yaş geldi ..O seccadalere akıttığım , Allah’a ağladığım gözyaşların-
dan .. Çöp kamyonu neden alıp götürmedi ..Öldürülen deli gibi , beni de görmediler.Kuş ses-
leri camii önünde , at kestanelerinin üstünde minare boyunda..Hükümet caddesinde insan-
lar hiç hızlanmıyor.Herşeyden emin gibi yavaş yürüyorlar.Dükkânlardaki ustalarda çıraklar
da telâş görülmüyor.. Dünyanın bir taşını yerine koydular galiba.. Yüzlerindeki hiçlik.

Varolan madde mi yoksa ? Ya insanlık içindeki gerçek cevher ?

Ölüyüm ...

24 6 1998