Aşk var mı ?

• 10 Kasım 2011 Perşembe 00:22:31

Her zaman yanımda olmasını isterdim . Özlemle beklerdim yolunu . Boşuna beklemişim , aşk
sevgi yok diyen birini . Hiç te olağanüstü değilmiş onunla beraber olmak.. Gözlerime bakma
ya korkan ödlek . Mutfakta çay demliyordum . Arenaya salınan boğalar gibi salıverildi sanki
mutfağa. .Konuşmadan mutfağı hapishanedeki tutsaklar gibi bir oraya , bir buraya turladı.
Sıkıldım bu turlardan, söyle dedim ..Yüzüme salak salak baktı ’ ne söyleyeyim ’dedi .. Ben de
söyleyecek sözleri tüketmişce öylece baktım. Duygusuzdum . Benim bu salağın yanında ne
işim olabilirdi. Şu an herhangi biriydi .Benim sevgimi asla haketmiyordu .. Daha sonra duy-
duklarımı o an bilseydim , konuşmaya bile gerek kalmazdı..Bir kaç dönüp durmaktan sonra
çok bilmiş tavrı takınarak , yüzünde o aptal alaycı gülümsemesiyle konuştu :

- İnan bana , aşk ,sevgi diye bir şey yok dedi ..

Aşk ,sevgi yokmuş .Peki ne varmış o a zaman. aldatmak var mı ? Ya yalan söylemek var mı?

Sustum. Aşk yokmuş.. Peki bunca yaşananların adı aşk değil , sevgi değil de acaba neymiş ?

Çaydanlıktaki su kaynamaya başladı..Çayı demlemeliyim. Yanıma yaklaştı ’ ver çayı birlikte
demleyelim ’ dedi . Soğukça , gözümü çaydanlıktan ayırmadan :

- Ben yaparım . Hem buz gibi konuşuyor ,hem de birlikte çay demleyecekmişiz..Arkamda ko
nuşmaya devam etti :

- Metin’le neden evlenmedin ?

Allah allah ! Sen benim afedersin keyfimin kâhyası mısın ? demek isterdim..O an seni seviyor
dum demedim . Deseydim , çok iyi biliyordum ki kaderimiz seyrini değiştirecekti . O zaman
gözümde küçülmekle meşguldü :

- Biliyor musun Nazlı ,Aysel’i bana vermediler..

Oturup ağlayayım bari . Sustum ..Şu hale bak bir de bana dünür olduğu kızdan söz ediyor.
Ben ne söyleyeyim .. Şu andan sonra beni hiç ilgilendirmiyorsun.. Hayır ..Arkadaş falan da
olamayız .. Sen yoluna , ben yoluma.. Konuşmuş olmak için konuşuyordu..Çok alınganmışım
ufak bir şeye hemen alınıyormuşum.. İyiki alınganım , suratına okkalı bir tokat yapıştırma-
dığıma şükret.. Sen bana asla uygun değilsin .Sen çocuksun be..Aynı yaşıtız ama sen benim
olgunluğumda değilsin .. Çoluk çocukla uğraşamam ..

Masaya oturduğumuzda o iki somurtkan insan değildik. Aramızda bir şey geçmedi . Karşılık
lı konuşup ,gülüşüyoruz . Demliğe çay yerine ıhlamur koymuşum . Bamyayı o da sevmiyor-
muş.

Biz tatarmışız biliyor musun ,diyorum. Anneannem tarafından .Dayımların gözleri çekik çe-
kik.. Bizim gözlerde de biraz çekiklik var diyor..

Bir ara oturup kara kalemle çocuk ,genç kız resimleri çiziyorum . Karşıma geçip gülümseye
rek ,benim resmimi yapar mısın diyor.. Duymazdan geliyorum ..Senin ne çok resmini çizdim
demiyorum. Sesi sanki uzaklardan gelir gibi sevgiyle :

-Evde yaparsın diyor ..

Evde .Hangi evde ? Hani sen başkasını istemeler,falan demiyorum.. Biliyorum ki artık bizim
yollrımız ayrılmış . Zorlamanın hiç bir anlamı yok..Zorla güzellik olmaz diyorum ,zorla güzel
lik olmaz.. Sen ayrı bir eve , ben ayrı bir eve herkes seçtiği kaderine . Sana yüzümü göste
rirsem bana da Nazlı demesinler.. Hasretimle yanıp kavrulacaksın.

Dediğimi yaptım..