KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1737 Okunma
- 17 Yorum
- 0 Beğeni
AYNALAR KADAR GERÇEK HAYAT
Günü ikiye bölmek istemiyorcasına uzattıkça uzatıyorum. Tıpkı sürükleyici bir romandan gözlerimi ayıramıyormuş ya da sevdiğim bir yemeği çabucak bitirmeyi istemiyormuşum gibi. Oysa araya bir uyku sıkıştırmamak için hiçbir mazeretim de yok. Her şey olabileceğince normal.
Gözlerim gece mesaisinde, kapaklanmıyor uykunun üstüne, kirpiklerim diken üstünde ama hiç söz hakkı yok. Kaderi; göz kapağına göbek bağıyla bağlı. Bir aksesuar veya toz savar olmaktan öteye gidemiyorlar. Islandıkları zaman ıslatanlardan intikam almak istiyorlar mıdır acaba? Kimbilir…
Sessizlik ilerliyor akrep ve yelkovanın üzerinde bir de ömrüm. Arkama baktığımda anılardan başka görebildiğim hiçbir şey yok. Fakat aynaya bakınca ne çok ben var yüzümde. Gözlerim kâh çocuk, kâh yetişkin yüreğince görüntü veriyor karşımda.
Fotoğraf albümümde sayfa çevirmek gibi bir zahmete katlanmadan kolayca bakıyorum yüzüme. Ama tek farkla “Şu resmimde ne kadar gençmişim” diye hayranlıkla izlemiyorum kendimi. Ne kadar güncel bir görüntü; şipşak resimlerden de hızlı ve net. “Teknolojiymiş, yeniliklermiş vız gelir, tırıst gider bana” der gibi ayna. Durdur yeniden izle tuşuna basmama da gerek yok. Aynada göründüğüm kadarım işte ne isem o. Ne eksik ne de fazlayım; yaşım kadarım, mimiklerim; düşüncelerim parelelinde, duruşum; duygularımın kopyası. Gül desem hemen gülecek görüntüm ama kendimi neden aldatayım ki. “Ne ise halim çıksım falim” diyorum umarsızca.
Aynaya son bir kez daha bakıyorum ve omuz silkiyorum.
“Yeryüzündeki bütün canlılar gibi bir gün hayal olacak bir gerçeğim ben de. Gerçekler acı da olsa yaşanır, bir gün ölüneceği gerçeği gibi”.
Vakit tamamlanmak üzere. Gece “Bizimle yolculuk yaptığınız için teşekkürler” demese de sabaha gülümsüyorum “Günaydın hayat“ diye.
Aysel AKSÜMER
YORUMLAR
İyi Akşamlar,
Biraz ağır eleştiri yapmamdan olsa gerek bilgisayarım virüs saldırısına uğradı. İnternete farklı bir yoldan girerek idare ediyorum. Neyse. Yazılarınızı güvenceye alın. Olmaz olmaz demeyin. Virüs size de saldırabilir.
Bu yazınızı içerik ve anlatım olarak güzeldi. Yazım hatası mı? Önemsiz bulduğum için buradayım.
Hep böyle başarılı olmanızı diliyorum. Saygılarımla.
Aysel AKSÜMER
Aysel AKSÜMER
glenay
tir,halden hale girerdim..Gençlik işte..Selamlar..
aynalar yalan söylemez eee öyleyse bizde gerçekleri kabullenmeliyiz değil mi? hayata bakış açını kalemini ve herzaman pozitif düşüncelerine bayılıyorum inan sevgimlesin hemde kocamanından
GÜLDESTE tarafından 10/18/2011 9:00:43 PM zamanında düzenlenmiştir.
Aysel AKSÜMER
Sevgili Aysel'ciğim, konu seçimine bayıldım.Günler geceleri, geceler günleri kovalıyor, ömür dediğimiz kısıtlı hayatımız hızla akıyor.Önemli olan bu kıymetli dakikaları boşa harcamamış olmak.
Hayırlı günler ve hayırlı ömürler yaşamak dileklerimle, sevgiler.
Aysel AKSÜMER
Sevgili Aysel Kardeşim...Yazınızı okurken o kadar çok eski şarkı ve türkü aklıma geldi ki sormayın. '' Ağlatman beni aynalar' mı dersiniz,'' Aynaya baktım saç beyaz olmuş'' mu dersiniz, yoksa taaa Karadeniz'e uzanıp '' Ayna ayna ellere ayna düştü yerlere'' mi dersiniz. Tabii ki '' Karakolda ayna var'ı'' da unutmamak gerekir. Ne de olsa Fosforlu Cevriye , bize de az ah çektirmedi. Öyle güzel hatıralar canlandı ki yazınızı okurken nasıl ifade edeceğimi bilemiyorum. İlle velakin final cümlesine bayıldım :Vakit tamamlanmak üzere. Gece “Bizimle yolculuk yaptığınız için teşekkürler” demese de sabaha gülümsüyorum “Günaydın hayat“ diye...Tebrikler ve teşekkürler bu güzel yazı için
Aysel AKSÜMER
Aysel AKSÜMER
hayatın iki yüzüdür aslında
- gece ve gündüz
-sus olmak / yaşamak
Aysel AKSÜMER
Aynalar.Yüzümüzün gerçek yarısı.
Sevgiyle
Aysel AKSÜMER
Günaydın..
Aynalarla "dost" olmanın biricik yolu olduğunu düşünüyorum:Kendini sevmek.(Bu narsizm değil ama.)
Ve ağaran saç da olsa "yaşanmışlıklarımızı" görmekten kaçmamak yani bir tür "yüzleşmek."
Tam bu tat da olmuş yazınız.Kısa,öz ve yalın...
Başkalarına bir şey diyemem:Benim tarzım.
Aysel AKSÜMER
Aynalar gerçekleri söyler. Önemli olan kendimiz sevmek, hayatla barışık olmak ve ne olursa olsun hayata günaydın diyebilmek...
Sevgiler...
Aysel AKSÜMER
Aynaları çok severim. Fotoğrafları da, akıp giden zamanı da, saçıma henüz düşmeye başlayan akları da:)) Yaşlanmak olarak bakmıyorum henüz bu değişimlere. Hala büyüme evresinde olduğumu düşünüyorum. Ve gerçekten yıllar geçtikçe heyecanım artıyor.
Aynayla ruh arasındaki tahlili çok güzel yapmışsın. Denemelerini seviyorum.
Kutluyorum seni güzel hanımefendiciğim.
Sevgiler.
Aysel AKSÜMER
Aynur Engindeniz
Ne güzel şeyler düşündürüyorsun insana...
Sevgiler tekrar...
Aysel AKSÜMER
canandemirel
Her evre farlklı güzellikte. Önemli olan ruhun güzelliği değil mi?
Her an her yaşın güzelliğine varabilmek...
Yazı çok güzel Aysel hanım tebrikler,
Sevgilerimi yolluyorum arkadaşlarım...
Aynur Engindeniz
Aysel AKSÜMER
Bu "ne isem o" kabulüne varmamamız için ne çok direnmemiz gerekiyor. Olur mu hiç? Kemerli bir burun, alında bir çizgi ya da kapkara gözler kabul edilebilir mi? Televizyon sinema moda dünyası o kadar baskı yapıyor ki kendimiz olmamamız için, yaşımızı göstermememiz için.
Geceden sabaha kendiyle barışık kendiyle yüzleşik delikanlıca bir ruh tahlili olmuş yazınız. Ellerinize sağlık.
Aysel AKSÜMER
Bu kadar güzel konuları rüyanda birileri sana torpille mi bildiriyor... Yine harika bir yazıydı okuduğum...selamlar
Aysel AKSÜMER
Aysel AKSÜMER
aynalar bize yalan söylemezler...
Herşeye rağmen günaydın hayat !
çok beğendim. Tebriklerimle
Aysel AKSÜMER
Güzel bir deneme olmuş. Tınısı geceyi yansıtıyor. Gece olacak ve hepimiz eninde sonunda uyuyacağız. Bir tür prova gibi algılayın. Saygılarımla.
