MUM KOKULU MEKTUPLAR- 1

• 17 Ekim 2011 Pazartesi 02:03:33

Ateşe "su" diyor şarkılar, Leylâ’ya "sevgili". Bana senin ruhun diyor gökler, yıldızlar, hüzün yüklü bulutlar ben kendimi sende yitireli beri. İstesem de başkası olmam ki!. Kendimden vaz geçiyorum çoğu kez, unutuyorum kendimi kayıp adreslerde, bütün kayıplarımın yolu sonu sana çıkıyor.

Bir çocuğun azarlanacağını bile bile tuttuğu şevkat eline benziyor elin. Tutmasam kaybolacağım sanki. Herşeyi göze alıyorum, aralıyorum göz kapaklarımı sana bakmak istiyorum, olmuyor, kamaşıyor gözlerim yine, bakamadan yapışıyor kirpiklerim.

Ömrümü sabır tesbihine diziyor sızılar; içim kanıyor ve kalbimde büyüttüğüm sevda an ve an beni de aşıyor. Hevesleniyorum bazen, eriyip yitmeye amenna ama çok korkuyorum zerrelerim sana varmadan erir diye, tanelerim seni bir kere bile görmeden dağılır diye!

Oysa öyle yakınsın ki canıma, uzansam, ah bir uzanabilsem elim değecek. Ama yok, uzanamıyorum. Canımın canına dokunamıyorum. Belki dokunmak mümkün olabilirdi bu kadar bana yakın olmasaydın.. Ve belki canım daha az yanardı, üşümekten yanmazdım bu kadar benden azade olmasaydın.

****"Aşk deli bir yangınmış, içmeyenler bilemez
Bizi ayıran sebep, ayrılığa düşmanım
Goncaları açtırmaz, tahsiline güldürmez
Ekimin on yedisi , ayrılığa düşmanım"*****(e.y)

Şimdi hangi ağacın altındasın bilmiyorum. Hangi balkonda, hangi gönüle sırdaş. Hangi yağmurlarda ıslanıyorsun, hangi sokak eskitiyor bakışlarını, nerenin merdivenleri yoruyor ayaklarını? Ruhun, peki ruhun hala bana düşman mı? Oysa suçumu hiç bilemedim ben. Sevmekle sevmemek arasında tercih yapmaya mecbur edilmeseydim eğer bir suçum da olmayacaktı zaten.

Ziyanı yok diyorum sonra, seninle aynı göğün altında kalu belada verilmiş ahdimize duruyoruz. Kıyamındayız ya şimdi, elbette bir gün secdesine de duracağız sevdamızın.

Sen mi çok sevildin, yoksa ben mi çok sevdim. Bunu hiç bilemeyeceğim, bilemeyeceksin. Naif bir yürektim senden önce de; biraz deli, biraz asabi. Senden sonra tarifi mümkün değil kırılganlığımın.
..........................
Ruhumun kanatları pervaz vuruyor semaya, sevdamın azameti dökülüyor üzerime, her nidada usul usul. O biriktikçe azar azar büyüyorum, karşımda küçülenlere inat. Sevdam büyüyor an be an, özlemim büyüyor devasa, zirveler küçülüyor. Gözlerimden tane tane dökülüyor aşkım.
Cenneti özlüyorum!

tarih 17 ekim ......

Beğen