İkinci "kendiniz" var mı?

• 5 Ekim 2011 Çarşamba 21:10:41

Mevlana ünlü "Sarımsak Tarlası" hikayesinde,"dostun" ve "dostluğun"önemini güzelce anlatmakta ve hikaye de şöyle son bulmaktadır:
-Git de söyle babana,biz satmayız sarımsak tarlasını böyle iki tokada!
Kavgadan sonra bile,"ketum" olunabiliyorsa "dostundur" demek istiyor verdiği mesajda.
Atina sokaklarında,gündüz elinde fenerle gezen bilge Diyojen gibi,"Adam arıyorum,adam" dercesine,16.yüzyıl halk ozanı Kul Himmet de bir günün sonunda şöyle demektedir:
-Bir dost bulamadım,gün akşam oldu!
Yani zor bulunan bir "öznedir" dost.
Ve Ömer Hayyam,"pervana" benzetmesiyle "dost"a ve "dostluğa" dair bir şeyler demektedir:
"Dostunu özde seven kişi,
Pervane gibi özler ateşi.
Yanmaktan kaçanların,
Masal anlatmaktır işi."
"Yüz dost az,bir düşman çoktur." diyen Kızılderilileri de anlamak zamanıdır.
Peki,Çincede,"Hocaların hocası" anlamına gelen Konfüçyüs’e gitmeden hiç olur mu "dostu" anlamak/anlatmak?
"Bilen kişiyle dost ol,çünkü o seni aydınlatır,
Bilmeyen kişiyle dost ol,çünkü sen onu aydınlatırsın.
Bilmediğini bilmeyenden hemen uzaklaş,
Çünkü onlar aptallardır,seni de aptallaştırır."
Nobel Ödüllü yazar G.Garcia Marquez de, "Gerçek dost,elini tutarken yüreğine dokunabilendir." diyerek "kalbe" özel bir değer biçmektedir.
13.yüzyılda İranlı düşünür Sadi Şirazi de ,"Düşmanımın ölümü ile sevinmem kadar yersiz bir şey yoktur;çünkü benim hayatım da ebedi değildir." demişti...
Emerson," Bir dosta sahip olmak istiyorsan,önce sen bir dost ol." demekte;bir atasözümüzde de " Hatasız dost arayan,dostsuz kalır." diyerek,dostların da hataları olabileceğine dikkat çekmektedir.
Şu anonim sözdeki derinlik de hoş bence:
- Kardeş,dost olmayabilir;ama dost her zaman kardeştir.
Gelelim başlıktaki soruya:
İnsanın "ikinci" kendisi olabilir mi?
Çiçero’ya kulak verirsek,buna,"evet"demek mümkündür.
Çünkü düşünür "dostu" şöyle anlatmaktadır:
-Dost,insanın ikinci kendisidir.