An ruhuna seslenir, aşk kalbine şevktir!

• 28 Eylül 2011 Çarşamba 10:58:36

Farket uyku halinde ki yürekleri
Kendinden habersiz olan gönülleri, nefsiyle hemhal olan nefesleri
İnsan süretinde dilegelen kepazelikleri,itimadı ihlal eden güvensiz gerekçeleri
İnanmak farktır, insan olmanın şiarıdır, zafiyet ile yaşamak neden büyük vebaldir

Verdiğin pozlara birkez daha bak
Geçen zamana tefekkür ederek sessizce ak, neler anlatıyor o fark
İçini sızlatır, ah u zarın yakarır, senden geriye ne kalmışsa idrakin ile başkalaşır
Kemaliyet niçin ardır, adab-ı muaşeret insanın vazgeçemeyeceği fırsattır,uzaklaşır

Annen ne hale geldi, nefesi eskidi
Baban zaten biçareydi, gecegündüz demeden işine kendini verdi
Hiç bunlar bir geçim uğruna değermiydi, ruhun ve kalbin özgür olması mı bedeldi
Şimdi ne akidesi kaldı ve ne de ah etmenin zamanıydı, göçüp giden zaman hicrandı

Yıllarca ecri için furkanı okudu
Her nedense konusuna vakıf olmak adına hep kaçındı, aranmadı
Şehrine malik olmadığı bir beyan nasıl kalbine ve ruhuna inşirah sunacaktı
Kapalı kapıları açıp, açıkdenizlerin şevkine akıtacaktı, söyle ki niçin yabancı kaldı

Sen sen ol, anlamaktan korkma
Anlamadığın bir kitabın aklına ve izanına bir faydası olmaz unutma
İstikamet rehbersiz olmaz, şevk ve sürur idrake erişmeyince bereket sunmaz, anla
Nitelik ancak tahkikle olur, azim ve cesarette bulunur, feda olmak aşkınadır kokma

Göz nuru olan çeyizin umuttur
Saklı kalan melalin için bahtın sahrasına sunuştur, gözyaşın nurdur
Hilkat üzre sadık kalıp sabırla durulman, kurtuluşun için ne kadar edebi duruştur
Kanaatin sadrında harman olup, umutlar muvacehesinde kanatlanmak yakarıştır

Bilmem ki artık sana ne deyim
Heybebi alıp yeniden suskun halime mi çekileyim ve meşk edeyim
Neyin sedasında irkileyim,aşkın deminde tefekküt ederek vecdimi kime hasredeyim
Yar derken,firkatiyle inlerken,nefsin tezkiyesini hiç ihmal etmeden iltica etmeliyim

Sessizlik içinde muhabbet ettik
Zahiren olmasa da kalbi manada fikrimizi sadakatle kal eyledik
Nazar eden gözlerden uzak kalsakta, ten olarak hiç karşılaşmasakta ülfet ettik
Gönül ummandır, aşkın esininde manalaşan fermandır, ihlas ve ihlasla anlamlıdır

Mustafa CİLASUN