MESELCİ TOYNAK BULUŞMASI

• 5 Eylül 2011 Pazartesi 02:32:43

Ankara, Ankara olalı böyle bir görüşmeye tanıklık etmedi...

Şaka baka bir yana Kürt meselci ile laz toynak(Şecaattin ÖZTÜRK) Ankara’da buluştu. Bu flaş haberi ve detayları siz değerli okurlara sunmaktan gurur duyacağım...

Önce bir güzel kucaklaştık. Uzun zamandı beklediğim bir kucaklaşmaydı bu. Toynak’ı görmekle hacı oldum sanırım. Toynak, babası hasta olmasına rağmen bana söz verdiği için 4 Eylül 2011’de, saat 17 civarlarında Yenimahalle’de bir araya geldik, kıymetli iki kişiyle daha...

Yenimahalle hal pazarından geçip, birkaç adım yürüyüşten sonra bizleri bir balıkçıya götürdü. Hazırlığını daha önce yaptığı hareketlerinden ve sımsıcak tavırlarından belliydi. Bana balık yedireceğini söylemişti, ben Ankara’ya geleceğimi kendisine söyleyince daha önce. Taze taze istavritleri(gerçi istavrit olduklarına inanamadım, hamsi gibiydiler) lüp lüp midelerimize indirdik. Ben tok olduğum halde yaşlı toynak’a sonuna kadar eşlik ettim. Maksat ayıp olmasın kendisine ve kendisi aç kalmasın. Menüde ayrıca bolca mevsimlik salata ve şalgam da vardı...

Yemek yerken, hiç susmadan sohbet ettik, defteri sık sık konuştuk. Dostluğumuzu sanaldan alıp gerçeğe taşımanın sevinci içindeydik. Üç yıldır Edebiyatdefteri.com’da ve nette Toynak ile sıkı dosttum. Bu dostluğu kucaklaşmaya götürmenin haklı neşesiyle dolduk ikimiz de. İkimiz de bu kavuşmadan hoşnuttuk, zira gözlerimizin içi habire gülüyordu...

Balık sefasından sonra, doğruca metroyla Kızılay’a geçtik. Orada ben çay içerken, toynak iki şişe birayı yudumladı. Konu konuyu açıyordu, baya dedikodu yaptık. Baya hayatın kulağından çektik. Baya hayatın şiirsel penceresinden birbirimize isabetli paslar attık. Ama zaman nasıl geçiyor, hiç farkında olamadık. Yaklaşık dört saat boyunca muhabbetin tadına ve edebiyatı konuşmanın mutluluğuna eriştik...

Benim Çanakkale’ye saat 23’te uçağım vardı. 21’de beni yolcu etti el sallayarak. Ona el sallarken çok duygulandım, ağlamamak için kendimi zor tuttum. Ben Eseboğa Havaalanına doğru yol alırken, içimin kıpırtısıylaydım. Ankara’ya gelmekle ne iyi ettiğimi bir kez daha anladım...

Yaşamak dostları sarmakla güzel. Yaşamak, aynı kanaldan nefes alış veriş yaptığın insanları koklamakla kıymetli...

Edebiyatdefteri’nin aile olma yolundaki başarısı gün geçtikçe daha da anlaşılacaktır.

Paylaşmak böyle içten ve yürekten olsun hep...

.............................
MehmetSelimÇİÇEK
5Eylül2011,,,02.30
Çanakkale