Kimse yıldız olmak istemez
Öykü bitti.
Belki İzmir,de deniz kıyısında körfeze bakan , akşam güneşinim renk oyunlarını seyretiği-
miz kafede .. Yanlarında koşturan çocuğu görmediler. çocuğun mavi gözleri , kapkara
gözlü kızın ilgisini çekti. . Bir an durdu , dalgın dalgın baktı çocuğa .. Gülümseyecek oldu, bütün gülücükleri kayıptı.
O var mıydı ?.
Çevresindeki harekete uyum sağlıyamıyordu.. Denizi kıyısında az ilerde martılar aradıklarını buluyorlardı ki alçalıp yükseliyordu..
masalar arasında piyangocu dolaşıyor , kesik kesik cümlelerle ( son gün son gün ) diye biletleri gösteriyordu .
Mıırıltı halinde konuşuyordu kız . Adam sesini güçlükle duyuyordu . Adam da sesini alçaltarak kıza uyum sağlıyordu .
Dışarıdan , ilk bakışta anaşılmıyordu bir şeylerin bittiği .
Sevgi gülücüktür .
Ayrılık somurtma .. Yıkım ..
Çocuk bir şey anlamadan çevrelerinde dolaşıyordu..
İki sevgili arasında hiç solmayacakmışca büyüyen gül yoktu masada . İki insanın elleri bile
ürkerek , masanın üzerinde ,ruhsuz , öylece duruyordu . Biri elini kımıldatsa büyük bir dep
rem olacaktı sanki .
Hiç ayrılmayalım , diyordu adam . Bu sözde ayrılık kayıtlıydı . ayıtsız şartsız aşk ondan yana değildi ..
Sevgililerinin hiç birinden ayrılmak istemiyordu . Ah ucuz ,
seni seviyorum sözleri .
Eşinden çocuğundan hiç kimseden ayrılmak istemiyordu . O güneş çevresindekiler kopmaz
gezegendi . Güneşi de azarlamalı dedi kadın ..Evet , ışık , ısı veriyor ,sayısız yararları var
biliyorum .. Sahi benim için dağlardan çiçek topladın mı ? Adını bilmediğin bir çiçeğe adımı verdin mi ? .. Yalnız beni görürsün öyle mi düşlerinde ? .. Ben gerçek sevgi , gerçek sevgili olmak istiyorum .. Gülümsemediğime aldırış etmedin . . Toplantıdaydın .. Ben dışında senin toplantılarının , yeniden nasıl gülebileceğimi düşünüyordum ..
Geçekten seni güldürmeyi başarabildim mi ?
Ağaçların yeşerdiğini gördüğünü söylemiştin ..
Ağaçların yeşerdiğini görmek istiyorum .. Kaç kişi görebildi ağaçların yeşerdiğini . Kuşları .
Adam susuyordu ..Konuşmaya başladığında aradan yüz yıllar geçmişti .. Kız gökyüzünde bir yıldızda oturuyordu . Ya da adam öyle olmasını istiyordu .. İnsan olmak yaşamak varken kim ne yapsın ,yıldızla bütünleşmeyi , yıldızlaşmayı .. Avaz avaza bağırıyordu :
Ne olur beni buradan indir diye. . damın kulağına zor ulaşan bir ses , yanında olmak istiyorum diyordu ..
Gerçekten toplantıday mıydın ? Ya da başka kızlar , kadınlar . Bu gerçekleri görmezden gelmek istiyordu . Sevginin boynuna kolye yapıp takmak istiyordu tümünü .. Kuşkular yersiz . Ne kıskanç bir insanım ben, diye geçirdi içinden .. Kendini suçluyordu kız . Benimle konuşmak isterdi elbette , yok dedirtmedi . .
Bir kadınla telefon konuşmalarını işitti , inanamadı . .
Ahizeyi kulağına aldı . Ona söylediği bütün güzel sözleri , o kadına da söylüyordu . Aynı tümce : Seni seviyorum . Karşıdaki ses : Ben de seni seviyorum .
-Gerçek mi ?
-Gerçek .
Ne gerçekti ..Afalladı ..Olduğu yerde sallandı ..Gülücük dalları kopmuştu birden ..Yanındaki arkadaşlarıyla bir süre konuşmadı .. Yüzü , acı beyazı , sandalyeye çöktü ..O an acının şiiri nasıl yazılır , düşünmedi ..Kar buz bir havada yürüyordu ..
İzmir değildi . Ayakkabıları ayağını sıkıyordu .. Üstelik yollar kaygandı . güçlükle yürümeye çalıştı . Ayakkabıları kayak ödevi görüyordu ..Kaydı , düştü ..
Ayağa kalktığında , yanıbaşında yoktu adam ..
Kıyı kasabasında evinin balkonunda ağaçlara , yıldızlara kaldırıyordu kadehini . Karısı hazırlıyordu masasını ..O rüzgara karşı oturuyor ,içkisini yudumluyordu ..
Gece yıldızlar görünüyor , adam yıldızını arıyordu .. Her gece yıldızını arar ,bulur o yıldızla
koyun koyuna yatar , ertesi gün yıldızı olduğu yere fırlatır atardı .. Zavallı yıdızcıklar neye uğradıklarını bilemez , gözyaşları içinde , içlerine gömülürlerdi ..
Artık bir yıdız oyunu yaratmıştı .. Tıpkı tavla oyunu gibi ..
gerçek , hakikat derken yıldızların bir canı olduğunu göremedi .. Bir yıldız düşürünce şerefine kadeh kaldırdı .. Acı onun bildiği acı değildi ..
Kız gözyaşlarını sildi .. Yıldızların şiirini yazmaya koyuldu .. Ey acı , zehir , ölü yüz dedi .
Canına batan kıymıkları yazdı ..
Ey aşk ve çingenesi ! ...
Bir çocuk dolaşıyordu çevresinde ..Burnu akıyordu ..Kırpık kırpık mavi gözlere gülümsedi .Gel yavrucuğum , burnunu sileyim dedi .. Bir buçuk yaşındaki kız çocuğu kaçtı yanından . Kadın yerinden kalktı ..Koşarak çocuğu yakaladı ..
- Kimse yıldız olmak istemez yavrum , dedi ..
YORUMLAR
Çok güzel, okurken sarıp sarmalayan bir hikaye ve bitiriş katlıyor lezzeti, şöyle bir durup düşünüyorsun istemsizce. Tebrikler.