Allah’u Ekber

• 28 Ağustos 2011 Pazar 03:21:26

Allah’u Ekber

Önce Allah kavramını anlamalıyız. “Allah” dediğimizde Adem’den günümüze gelmiş ve gelecek tüm insanlar sayısınca farklı algı oluşur. Buna “Rab” algısı denir. Yani herkesin Rab algısı farklıdır. Ama Allah tek ve hepsini kapsar, bir kişinin algısına sığmaz. Bu nedenle Adem soyundan milyarlar insan bu maksat için yaratılmış.

Yani Allah bilinmek için görünmek için insanı yaratmış. Öyleyse bazı insanlarda daha kapsamlı görünmesi de doğaldır. Ama kimde daha fazla esma yansır orada sır var. Dinlerin çıkış noktası da budur. Her din sahibi kendi ritüelleriyle esmayı en verimli yansıttığını iddia eder. Ben ise derim ki herkes kendi algısında özgür olsun kendi algısına sahip çıksın ki başkasının kısır algısına mahkum olmasın. İşte sorun burada bazı din adamları sadece kendi algılarını geçerli sayar ve diğerlerinin algısını eksik olarak niteler. Bu asıl sorun olur. Çünkü insanlar eşittir. Aynı kaynaktan ruh aldı. Kendi içinde bile çelişir insanlar. Kurtarıcı ve lider arayışı bu sorunun asıl sebebi! Mevlana’nın sözünü hatırlayalım; “Bu gün yeni şeyler söylemek gerek”.

Çünkü peygamber ve kitap dönemi kapandı. Yeni peygamber ve kitap gelmeyecek. Bu aşamada din adamlarının aklına şu kurnazlığın gelmesi doğal. Dinler arası ortak noktalardan dini itaati devam ettirmek. Günümüzde yapılmak istenen de bu. Başarılı olur mu? Olmaz. Yani insanlar eski dinlerden derlenen bir dini kabul etmek yerine ya kendi dininde kalmayı ya da dinsiz olarak inancını korumayı seçer.

Son tahlilde Allah’ın aracıya ihtiyacı yok. Geçmiş dönemlerde insanların algısı daha sınırlıydı belki ondan aracılar çıktı ama şimdi o süreç bitti gitti. Aracı olmak isteyenlerin bunu topluma kabul ettirmek için çok kapsamlı işler yapması da doğal; pek ala beklentileri kullanabilirler. Hani kıyamete yakın kurtarıcı Mesih, mehdi gelecek beklentisini değerlendirmek din adamlarınca akıllıca olabilir.

Ben kendi adıma konuşabilirim.
İlk çağlarda kabilelerde egemen olanlar tanrı olarak bilinirdi (Bu nedenle firavunlar tanrılık iddiasında oldu), sonraları tanrılık konusu yıprandı aracılık konusu devreye sokuldu. Putlar tanrıyı temsil eden aracılar oldu. Daha sonraları bu da kanıksandı ve tanrı tamamen görünmez oldu ama ona en yakın olanlar kahinler olarak bir süre daha insanları itaat ettirdiler.
Kahinlerde yıpranınca dini liderler çıktı hala onların hükmü sürüyor.

İnsanlığın geldiği bu noktada tüm din alanında insanlara liderlik yapıp taraftar ve menfaat elde edenler asalak konumundadır. Benim açımdan.

Saygı ve selamlar.

Ahmet Bektaş