- 645 Okunma
- 4 Yorum
- 0 Beğeni
Sus Sevgili...!
"Canım"demişti.Oysa ne kadar kardeşce değinmişti bu kelimeye.İçinde kışkırtıcı, okşayıcı bir ima aramak kolaylaştırmıyor mu, haz katmıyor muydu hayatımıza?
Evet , içimde bir ateş yanmaya başlamıştı.Hissediyordum.Bu aniden alevlenip sönen bir ateş değildi.Canımı çok yakacaktı.Yanacaktım.Kim bilebilir belki de benle beraber yanacak çok kişi olacaktı.Bu vicdan kavgasını nasıl engelleyecektim içimde.Gözümden bir damla yaş düştü.Bu özlem yaşıydı.Acı bir yaştı.Gözlerimden değil gönlümden damlamıştı yanaklarıma.
Sahil ne kadar da darlaştı.Dalgalar kıyıya çarptıkça yüzüme sıçrayan su damlaları bile onun verdiği uyanışı vermiyordu içimde.İçim sızlıyordu.Kim biliyordu,kim seziyordu;Ona olan yangın delisi duygularımı?.Koskoca bir cevap:kimse.
Kimsesizlikler kimselerle doğmuyor muydu zaten.Birbirine kenetlenmiş bağları çözmek ne kadar sabır isteyen bir iş.Zira sabredip çözebilmek de ne kadar büyük bir mutluluk.
Duy beni!Duy ki kışlarımın baharı,yazlarımın soğuk mutluluğu duy ki aramızdaki bağı hala çözemediğimi anlayasın.Ama ben o kadar sabırlı değilim.Küçük bir tebessüm,kısacık cümleler ve koskoca anlamlar bekliyorum senden.Suskunsun,konuşmuyorsun.Ben ise hala yanıyorum.Yarın,öbür gün,ondan sonraki gün,,bir hafta,bir ay,belki de bir ömür yanacak bedenim,sönecek umudum.
Bekleyişlerim bir ömür sürecek.Belki de ebedi,toprak olunca bedenim yine bekleyeceğim.
Güneş ne kadar da solgun bugün.Deniz durgun,hava nemli,yağmur yağacak gibi.Her zamanki gibi hoyratça esiyor poyraz.Fırtına öncesi sessizlik anlayacağın.Kelimelerin altındaki anlamları çıkar ve anlat bana yar...!Ya da unutulan ol.
Varlığındaki yokluğuna tahammül ediyor muyum sanıyorsun.Ya gel tümüyle ya da yok ol tamamen.
Ya güneş gibi doğ hayatıma ya da sonuna kadar gömül bulutlara.
Sus,kuş olup konma pencereme
Unutmak unutulmaktan kolay mı zannediyorsun.
Unuturken yakıp yakıp küllerini içine atmak ne acıdır biliyor musun?
Hayalinle yaşamak,seni düşünmek,sıralara adını karalamak...
"Her şeyde hiç olmak"sen bunu seçiyorsun.Muammaların içinde kaybolan gizli bir oyuncaksın sen sadece benim içimde oynuyorsun.
-"Yaramazlık yapma,canımı acıtıyorsun."
Ezgilerimle bestelediğim,şiirlerimde mısralarımla eşlik ettiğim,yazılarımda başrolü paylaştığım sevgili, sus...!
Acılara gömdüğüm toprağım,Susamışlığım,sevdam,hüznümü barındırdığım gönül dostum;
Sus...!
YORUMLAR
Çözülmeyen anlamsız bağlar hayata bir kaya gibi oturuyor.
Bazen aslında sizden çok habersiz birine bişeyler büyütmeye başlıyorsunuz.
O kelimelerini dikkatle seçiyor, ee mecburen sizde :)
O hayırlı kandiller diyor, sizde hayırlı kandiller diyip gidiyorsunuz işte.
Hayırlı kandiller yazarım, güzeldi ,bizdendi.
Saygılar
Sihirli Kalem
Ne de güzel vermişsiniz cevabını aslında, ne de güzel anlatmışsınız iniş çıkışlarını kalemimin...
Yorumlarınız ve destekleriniz önemli benim için, eksik etmeyin lütfen :)
Nice güzel kandillere,size de,yürekten teşekkürler...
Sihirli Kalem
Nice güzel paylaşımlara...
Geceye doğmuş bir güneş gibiydiniz. Yazının içinde saf, el değmemiş bakışlar doğdu, alamadık gözlerimizi. Kalbinizdeki atış sesleri eş zamanlı olarak parmaklarınız arasından sıyrılan kalemin kağıtla öpüşmesiyle dem vuruyor. İlk görüntüye aldanmıyorum yine d etedbirliyim:)Aşk, hüzün, itiraf, iç çekiş, kıskançlık ve intikam... Belki de hiç biri veya hepsinden fazla. Düşündükçe hislerim çoğalacak çünkü çok birikmişsiniz:)))
Tebrikler, değerli bir çalışma çıkmış nazik yüreğinizden. Etkilenmemek olanaksız.
Sihirli Kalem
Olsun,,:) Yıllar öncesinin belki de gençliğimin en güzel ve en çocuksu dönemlerinde yaşamış olduğum bir duygu taşmasıydı,hazmedemeyiş ve aşkın en ücra noktasıydı...
Hangimiz, geçmişimizdeki yaralarımızı, o yaraları açanları rahatça unutabildik, çocukluğun en güzel çağlarını, en temiz duygularını doyasıya yaşadık? Hep sonradan fark etmeler, sonradan fark edilmeler...
Ve hangimiz unutabildik en vazgeçemediğimizi;
cevabı bence; hiç birimiz...
Desteğinize gönülden teşekkürler,yorumlarınız değerli benim için...