İyiliğin gücü İhtirasın felaketi

• 16 Mayıs 2011 Pazartesi 02:11:46

Sefiller, romanının kahramanı jan waljan,kürek mahkümü olur.Suç ve ceza orantısızdır.
Suçu;yeğenleri için fırından ekmek çalmak.Hapisten kaçmaya teşebüs etmesi sonucu cezası artarak devam eder.

Cezasını çekince kimse O na yadımcı olmaz.Artık o insanlara karşı düşmandır.Kötülüğe hazırdır.kimsenin yardımcı olmadığı,yüzüne bile bakmadığı halde bir iyi yürek o na yadımcı olur.
O nu evine alır.Yemek verir.Ve yolcu eder.Ama O yapacağını yapar, giderken evden şamdanları çalar.Fakat O eski bir mahkümdür ve yakalanır.Ama evin sahibi O yanına aldığı eşyaları kendisinin verdğini söyler.Serbest kalır.Artık O kötülük yapamaz.İyilik O nu satın almıştır.

Bu olaydan sonra artık iyi bir insandır.Ama mazisi o nu rahat bırakmaz.

İnsanları şöylede değerlendire biliriz;baklava çalan çoçuklar vardı.Basınımızı günlerce meşgül eden.Şuç ve ceza orantılımıydı?Çoçuklar günün birinde karşımıza bakan,yönetici olarak çıkabilirlermiydi?İlerde yönetici olsalar kendilerine maddi imkan sağlarmıydı?

Yada şöyle de düşüne biliriz;insanlar yoksul olunca mı suç işler?yada zengin olunca,makam ve mevki ellerinde olunca mı yolsuzluğa yakındır?

ülke geneline bakınca 2001 krizinde 23 bankanın kendi sahiplerince içinin boşaltılması,gerçekten düşündürücü bir durum.

Yada Merkez bankasının başkanısınız,ertesi gün dolar iki katına çıkacak.Dolar satın al diye eşe dosta haber mi verirsiniz?Bütün bunlar Türkiye de oldu.
Bir holding sahibi ülkenin durumunu şöyle özetler; TV de ah Türkiyem! vah Türkiyem! derken kendi bankası birgün önceki düşük döviz kurlarından milyon dolarları almada sakınca görmedi.

İnsanlar suça fakir olunca mı yakın, yoksa, zengin ve güçlü olunca mı?

Gazete,banka,holding sahibi ve gazetesinin köşe yazarları nı bu gücün daha da doyumsuzca yükselmesi için kullananlar ;günün birinde "hortumcu" yaftasını almakta niçin sakınca görmez?
Bir gazete yazarı ülkesi için yazılar mı yazar,yoksa ,patronu için iş takipciliği mi yapar?
Bütün bunları adı;
İhtiras mı?aç gözlülük mü?İhtirasın, aklın önüne geçmesi mi?