yüreğimi yüreğine nakış nakış işlemeye geliyorum can sızım
Özdemir Asaf"ın dediği gibiydi yaşam
Şimdi sen kalkıp gidiyorsun. Git.
Gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. Gitsinler
Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin
Oysa Allah bilir bugün iyi uyanmıştık.
...Sevgiyeydi ilk açılışı gözlerimizin sırf onaydı,
Bir kuş konmuş parmaklarıma uzun uzun oturmuştu...
En çok acıyan sol yanının serzenişiydi.Hiçliğin boyutlarında tükenişlerin son ayak izleri
yüreğimi yüreğine koyuşun bir nedeni olmalı?Beni sana getiren zamana inat mavi ummanlığında kana kana içmeliydim mavi zemzemi
dar-ı acun kadar uzağımdayken yüreğindeki sıcaklığı hissedebiliyorum
galip gelen gerçeğe inat..
Varsın bende
Varım sende
Korkmazdım tek bir hafle bile olsa beni sahiplenmenden.Onca uzaklığa rağmen çekmezdin beni kenan iline ’Yusuf"u kaybetmezdim sende ,’ Züleyhalığa soyundu’’ bedenim
Hayaller kurup belli -belirsiz yaşanmışlıkları bir yana itip ,huzuru arama kaygım son bulmuşsa onca sıralanmış tasa arasında yüreğim seni çok sevdi can sızım
ruhun çöldeki Mecnun"a bürünmüşse ve yüzün gözün ben olmuşsam.Adını diline dolayıp duran Leylaya döndüysem aşk ocağındayım biliyorum.sarı yekpareli takvimden bir yaprak yırtmışsam vuslata bir adım yakınlaştım akrep ve yelkovanın iz düşümünden
Her geçen gün gün biraz daha senli cümleler biriktiren ben huzurun koynunda bekleyen seni almaya geliyorum
yüreğimi yüreğine nakış nakış işlemeye geliyorum can sızım
sendeki beni
bendeki seni buldum