"yaşamak" güneşi

• 12 Kasım 2007 Pazartesi 17:30:59

“saykoloji denmesinin sebebinin insanı sayko etmesinden geldiğini düşünüyorum hocam!”

—hanımefendi, buna ne cevap vermek ister acaba?
—suçum yok benim, “yaşamak” dediler önce, “zevki verir” diye devam ettiler kendileri, buna verecek cevabım yoktu, devam ettiler “seni, yalnız seni” dediler, şaşırmadım değil, devam ettiler yine “çılgın gibi, severim” inanmadım tabi ki efendim, kolay mı öyle inanmak?
—karşısındakine olan hayranlığından rüyalarını yaşadığını düşünüyor, hayatı yanılsamadan başka bir şey değil-
—affedersiniz, sözünüzü mü kestim yoksa, kendileri çay içmeyi severlerdi, kırmızı rengini sevdiklerinden dolayı olmadığını düşünüyorum, yanılıyor muyum?
—başka bir şey değil, biliyor-
—rengârenk giyinirdi biliyor musunuz? Onun rengârenk giyebildiğine inanabiliyor musunuz? İçinde hep siyah giyinirdi ama ben ve o birlikte siyahı giyerdik onun içinde, dediği gibi efendim “yalnız seni” , yalnız beni severdi içimde siyahımla birlikte, anlayabiliyor musunuz?
—biliyorum.
—kırılgan, üzgün biriydi o, sizin gibi değil efendim! Ne münasebet1 benim gibi
—beynin gel-gitleri arasında hep yaşamak istediği-
—biliyor musunuz, o devam ederdi “ruhuma” derdi
—hep yaşamak istediği rüyayı-
—efendim “ruhuma” derdi ve “sonsuz” derdi ve
—yaşamak istediği rüyayı
— “ruhuma, sonsuz kederin” derdi o, en son öyle dedi ve üfledi hüznünü kara gözlerime, sonra sustu efendim…
—rüyayı yaşıyor…
—ebediyen sustu!

“yaşamak zevki verir, ruhuma sonsuz kederin” zeki müren