Özre Hazır Değilmişim! Mahcubiyetim Sessizliğe, Sessizlik Sensizliğe Gitti Geldi. Karşındayım...

• 23 Şubat 2011 Çarşamba 02:39:53

İnsan kendinden özür diler mi. Karşıdakinin yerine ’mahcubiyetle’ döner durur mu. ’Beni kırdı’ diye üzülmek bir yana, ’nasıl beni kırma fırsatını ona verdim’ diye utanır mı.

Zaman, ’azlık çokluk’ kavramını yitirir mi böylece.

Dünyadaki bütün azlar çok olur mu.

Tüm çoklar ’hiç’.

Çekip gitme düşüncenize, kendi ayağınıza sertçe basarak, gitmenize, engel olma yıpranması.

Cevaplarını vermeyeceğim bu ’satırların’.

Soru olup olmadıkları bile belli olmayan ’yazıldıkların’.

Hiç imlaları iple bağladınız mı cümlelere.

Sıkıca sarılmaları sarmaladınız mı minik bir sarmaşığa.

İnsan kendinden özür diler mi peki.

Döner durur mu.

...

ZF.