SEVGİSİZLİK ÇAĞINDA SEVGİLİLER GÜNÜ

• 11 Şubat 2011 Cuma 03:13:35

Kapitalizm tam kalbimziden vuruyor bizi. En kutsal duyguyu siper ediyor

kendine sinsi bir yılan gibi yanıbaşımıza sokuluyor.Savunmasız bir anımızda

akıtıveriyor zehirini tam içimize.Peki nasıl oynuyor oyununu sömürü baronları?

Aşk, Adem ile Havva’nın yasak elmasından beri tartışılan bir olgu. Kimi zaman

dini, kimi zaman edebi, kimi zaman felsefik hatta siyasi tartışmalara konu olan

muhteşem bir duygu. Aşk şarabından içip, ayakları yerden kesilen müthiş bir aşık

ve aşığına sadakatle bağlı gül yüzlü hilal kaşlı maşuk. Divan şiirinden

yaptığım bu hoş alıntılar aşkın büyüsünü yeterince aktarıyor bence.

Sayfalara sığmayan sevgili tasvirleri, aşkından yataklara düşüp ölen sevgilileri ve

umutsuz aşkları konu alan klasik Türk filmlerinin çıkış noktası işte burası.

Yaşlıların nerde o eski aşklar diye başlayan şikayet cümleleri ile bitti dün

yada aşkın büyüsü. Zamana yenik düştü doğaüstü aşklar. Leyla ile Mecnun,

Romeo ve Juliet kapitalizme yenildiler. Zamane aşkları tabiri kullanılır oldu haliyle.

Her gün sevgili değiştiren neo casanovalar ’’ playboylar’’ sahneye çıkarıldı.

Televole kültürü diye isimlendirilen magazin ile iyice yozlaştırılan değerler,

eninde sonunda her mahallede bir milyoner yaratmasa da her evde bir özenti

yaratma başarısını gösterdi.

Işıltılı hayatlara ağızının suyu akarak bakan bizler, kısa yoldan zengin olup

bu büyülü hayatı yaşamanın yollarını aramaya başladık.İşte 1980 sonrası liberal

dönem Türk halkını böyle şekillendiriyordu. Sonra ver elini gençlik sorunları,

fakir gencin bu hayatından utanması ve başına gelenler... Ne hazindir ki medya

denilen yüzsüz topluluk bu sorunu bile filmlere, dizilere yansıtmış ve bundan

çıkar eldeetme peşine düştü ve hala bunun bayraktarlığını yapıyor.

Yozlaşan toplum ve değerini kaybeden aşk...Aslında maddi unsurlara

hayatını bağlamış maneviaytını kaybetmiş bir toplum. Hani derler ya ’’insanlık

ölmüş’’ diye işte bunun hakkını veren bir hayat tarzı, yürüyen cesetler...

İşte bu küresel yaşam tarzında bir fenomen haline geldi sevgililer günü.

Kutsalları sömürerek kendine çıkar sağlamayı amaç edinmiş kapitalizm bu günü

asla kaçıramazdı. Alışveriş yaparak enerji depolayan robotlar haline getirilen

insanoğlu kapitalizmin ilk emrini yerine getirmeye hazırdı bu büyük günde.

Alışveriş yap!!!, markalı ve pahalı ürünlerin adıyla alışveriş yap!!! emriyle

alışveriş merkezlerine akın etti insanoğlu.Adeta Nuh tufanından mal kaçırırmış

gibi talan ettiler alışveriş merkezlerini. Dudakta ve kalpte biten bir duygu

olmaktan uzak kredi kartlarında ve pos makinelerinde bonus olarak veriliyordu

aşk...

İsrafil suru üflememişti, kıyamet gelmemişti daha. Peki neydi mu mahşeri kala

balık, divan şiirinde bülbülün sadık sevgilisi, aşığın kanının damla damla

aktığı gül motifi bile emperyalist çıkarların aracı haline gelmişti. Çiçekçi

dükkanları dolup taşıyor, gül stokları tükeniyordu peki aşk, aşk ve sevgi nerede

kalmıştı...

Aşk, en dipteki zindanlarda hızla çürüken bize aşk diye verilen bir alışveriş

çılgınlığıydı. Sevgilisinin elini tutup, gözlerine bakarak o büyülü kelimeleri

en saf halleriyle canlandıran ’’seni seviyorum’’ hediyesini veren aşıklar

demodeydi artık. Aşkından yatağa düşmüyordu kimse ama aşkıyla yatağa atıyordu

hızlı çapkınlar.

Pahalı hediyelerle, kamaşan gözler gerçekleri görmekten uzaktı artık. Tek

gecelik ilişkilerin gayrı meşru çocuğuydu aşk...Sürekli değişen sevgililerin

kendini hızla yenileyen günü oldu sevgililer günü. İkiz, üçüz, dördüz hediyeler

oldu bazen. Hızlı çapkınların aynı hediyeden üçer beşer verdiği hatta çapkın kızların

farklı erkeklerden üçer beşer aldığı...

Para harcamak, aşkın gösteriliş biçimi haline geldi. Şiirler, şarkılar alatur-

kaydı artık.Alınan pahalı hediyelere bir tat katmak amacına meze yapıldılar

bazen.Masumiyet aranan bir kaçaktı artık ikili ilişkilerde.

Hani bir masal vardı ya prens ile fakir çocuk yer değiştirirdi. İşte tam

böyle oynandı oyun, kapitalizme hizmet etmeyen fakir aşk ile kapitalizmin

pırıltılı aşk anlayışı yer değiştirdi. Fakir aşk firarda, sahte aşk

karaborsa, bir umut var hala insanlık bu derin uykudan uyanırsa...

Bir umut var hala...diplerde köşelerde masum aşklar yaşanıyor. Yine bahçeden

kopardığı illegal çiçekle sevdiği kızın yanaklarını aşk ile kızartan sevgililer

var hala, gitmesekte, görmesekte...