Uzaylılara olan inancımı kaybetmeye başlarken

• 4 Şubat 2011 Cuma 14:12:50

uzun uzadıya yayıldığım döşekte uyandım gene. sigara yaktım , sararmış bıyıklarıma dokunan dumanı, uyku arasında özlemiş olduğumu hissederek; "sigara kötü şey vesselam,uykuyu zehir ediyor"

beni uzaylıların kaçırmasını bekliyordum her gece ve her sabaha aynı yatakta, aynı yorgan kokusuyla uyandığımda uzaylılara olan inancım daha da azalıyordu. "inançsızlık, yalanı karesi ile çarpmak gibi vesselam." (her gün iki kat artıyor) ilk başlarda, bir "birime" dayanamazken,ongün sonra 512 birime dayanıyor ibre) "matematik ise gerçekçi şey vesselam"

şu meşhur yaşlı ve sakallı dede geldi odaya, ayna vardı elinde. bak dedi. baktım.. "öyle de söz dinlerim vesselam"
ne görüyorsun dediğinde, sararmış bıyıklarımı diye cevap verdim. daha derine bak dedi, ne görüyorsun? uzaylılara inancını kaybetmeye başlayan bir adam mı dede! "Bu amerikalılar yalancı vesselam!"
Biraz daha derine bak dedi, derine indiğinde gördüklerim, yüreğimi de ağzıma getirdi;
kendine olan inancını kaybetmiş bir adam.. "ruhu dışarı çıkarmak lazım vesselam"

Koku gitti, bıyıklarım öz rengine kavuştu o an. Uzaylılar gene gelmedi, heyecanlanmayın.
onlar gelmiyorsa, ben onlara gideyim diye bir şey de demedim kendi kendime, ki ben daha los angelasa bruce lee’inin mezarına gidemedim. sadece fark ettiğim şey olmayan bir adamdı.
yoklukla doğmak bu muydu? amannn neyse bunlara girersem çıkamam işin içinden,ben en iyisi doğru tuvalete gideyim. orada ki ayna da da kontrol edeyim, aynalar hilekardır! "bizzat yaşadım, şimdiye bakarken geçmişi gördüm vesselam"

Doğruydu! gerçekten doğruydu! ışık farklı,an farklı ama görünmeyen şey anıydı! inançsızlıkta ki yok oluşu farkedemeyen bir adam. " ama ya uzaylılar?ya bunların hepsi onların suçuysa vesselam"

aldırma deli gönlüm giden gitmiş sen şarkılar söyle diyerek arkamdan geldi şu meşhur yaşlı ve sakallı dede,("ki her şarkı sözünü mırıldanarak yazmak insanoğluna özgü bir yeti galiba vesselam")
yapman gereken tek şey edebiyatı bırakmak. uzaylılara güvenme,onlarda adamı sırtından vurur dedi. "dede de delirdi vesselam" edebiyatla uzaylıları bağlayan tek bir nokta yok! -sigara, sarı sakalı beyazlatır. - yok almayayım.

ancak uzaylılar edebiyatçı olur dedi dede, beyaz sakalını sarartmak istemediğinin gururu ile. ve alaycı ses tonuyla ekledi; "sen bir uzaylı değilsin vesselam" (kahkaha)

kelimelerin arasında kaybolduğumu, zihnimde uzay aracı gibi uçan kelimeleri birleştiremediğimi ama uzaylılalara olan inancımı kaybetmemem gerektiğini hatırlatan bir kahkahaydı bu!

ve bundan sonrası gökteki kaleme,kelama açılmış bir eldi,uzanan...
derler ki, uzayda hayat var vesselam!

KırmızıKurbağa