Nağmenin hissedilen çığlığı!

• 1 Şubat 2011 Salı 10:55:36

Sessizliğimle başbaşaydım

Gözyaşlarımla yapayalnız hicranı koklamaktaydım

Halin arka sayfalarında bilmem ki ne aranırdım ve ne sorardım

İçimde yıllara sâri umutlarım

Sukut içinde soluklandığım barizleşen çığlıklarım

Hazanın resmettiği korkularım ve halimle özdeşleşen o yaprağım

Sayfalarım hiç tükenmiyor

Fakirliğimden nükseden korkularım peşimden geliyor

İdrake açlığım başlıyor ve irfan solgunluğum kalbime nazar ediyor

Ruhumdan kopmalar başlıyor

Zaman her şeyi en bariz bir şekilde hikâye ediyor

Lakin edeple muarız halim geçit vermiyor ve sinemi açıkça dağlıyor

Gel ne olur sen bari suçlama

Sosyolojiden koparak hazin olan ahvalimi tarama

Varlığımda hurdalığa bulaşma ve insan kimliğimle ruhumdan kaçınma

Hani sabır bir direnişin adıydı

Kanaat ikliminde vazgeçilemeyen ikbali bahardı

Rızayı banide, sevdanın harından aşka uzanan yollardan bezirgândı

Kim bilir artık nelerde yalan

Yanlış içinde nefes alarak aşkın dirliğine uzanan

İhsan için yalvaran, ihlâs için bahane arayarak fütursuzca yakaran

Bakın beyan ediyorum fakirim

Hal dilinde acizleşen derbeder bir âdemi dilim

Hasrettiğim kilimlerim ve ruhumdan nükseden hüzünlü serzenişlerim

Sevmekten arî isen hayıflan

Sevilmeyi hak edemiyorsan mutlaka kalp noksan

Âdemi beşerin tarihini koklasan, ilimden korkmadan irfana yanaşsan

Âlem içimde dinmeyen akımdır

Zaman devran için insana sunulan vahdeti şükrandır

Akıl insan için en itibarlı ekrandır ve salimen dirlik içinde aklanandır

Mustafa CİLASUN