BİR GÜN BENİ ÖZLERSEN...26. BÖLÜM FİNAL

• 30 Ocak 2011 Pazar 01:35:55

26cı bölüm
O gece Kamuran ailesine gitti iki gün onlarla kalıp Ayşe nin yanına geldi. Artık veda zamanı
idi ikisine de ayrılmak çok zor gelmişt.Oysa Kamuran işinin başına dönmek zorundaydı
Aradan günler gelip geçiyor;muhtarın gözetiminde köyde Ayşe ye ev yaptırılıyordu.Bunu çok az kişi biliyor; sürpriz yapacaklardı.Doğayı bozmadan dubleks olacaktı.
Arasıra babası gelip kontrol ediyor kimseye görünmeden sessizce dönüyordu.
Bir ay geçmişti...
Kamuran biraz üzgünde olsa işi ile uğraşıyor Ayşe den gelen mektuplarla avunuyordu .
O gün başka köye gitmiş; döndüğünde büyük bir faaliyet gözüne çarptı.Meydanda kazanlar kurulmuş,yemekler yapıliyor; bir hazırlıktır gidiyordu.
"Sabahtan bir şey yoktu bu nereden çıktı ki?"
Sağlık ocağına gelince...
"Hayır ola Melek; bu ne iş? köyde bir faaliyet var."
"Ha... o mu ? Diğer köyden gelin geldi kızcağız kaçmış.Muhtar da biz bari sevabına düğünü
nü yapalım dedi; o dur. Akşama ata binecek, kına yakılacak,mahsun kalmasın; deyince konu kapandı
Akşam üzeri davullar,zurnalar çalmaya başladı.
Melek" Ben gidiyorum düğüne sen gelmeyecekmisin?"
"Bilmem...???
"Haydi gel; gözün gönlün açılsın."
"Bakarım...belki sonra bir ara uğrarım."
Düğün çok güzel oluyordu; gençler oynuyor bütün köy meydanda toplanmış eğleniyorlardı.
Gelini ortaya getirdiler ; yöresel bir kıyafet vardı üzerinde; yüzünü kırmızı örtü ile örtmüşler kim olduğu belli değildi.
Kızlar ellerinde kına tepsisi ile etrafında türkü söyleyip oynuyorlardı ellerine kınalar yakıldı.
Eğlence güzeldi...
Bir ara Kadir fırsatını yakalayıp Kamuran ı ortaya getirmiş" Ya arkadaş sen güzel oynuyorsun ,hadi birazcık oynasan."
Kadir melek le oynuyordu.
Melek gelini kaldırdı gelin oynamaya başladı; Kadir Kamuran ı zorladı" hadi oyna" diye. Oynamak zorunda kalan Kamuran önceki düğünü düşledi ne güzel oynamışlardı Ayşe ile... Onu öyle düşünürken gelinin karşısında birazcık oynadı; sonra ayrılmak istedi ama... gelin kolundan tuttu" oyna" diye.
Kamuran şaşkın" Ne biçim gelin bu? dedi içinden damat nerde ki ?"
Kadir" Oynayıver boynu bükülmesin."
Kamuran gülerek" Bulduk işi; Ayşe olmalıydı şimdi ne derdi ?"
Yavaşça gelinin duyabileceği bir sesle" Benim sevdiğim var; seninle oynadığımı görürse ne der bilir misin?"
Gelin hiç umursamadan oyuna devam etti.Kamuran baktı olmayacak; ayrılmak istedi.Gelin
yine kolundan tutu "Gel...gel ...gitme." Herkes onlara bakıyordu.
"Benimle oyna ...oyna lütfen ; dedi ısrarla.
Kamuran şaşkın ortada kalakaldı; müzik durmuştu.
Bu ses...???
Kamuran geline " Sen açar mısın yüzünü "
"Yok olmaz; açılmaz bunu ancak damat açar ."
Kadir" Niye açsın kız yüzünü ?"
"Bilmem...? Yüzünü görmek istiyorum."
"İyide gelinin yüzü açılmaz ki..."
Muhtar ortaya geldi "Neler oluyor?"
Kamuran "Gelin benimle oynamak istiyor; birazcık oynadım; gitme oyna diyor. Yüzünü aç dedim; olmaz diyor. Damat açarmış. Bende anlamadım neler oluyor ?
Genç bir kız tepsiyle yüzükleri getirdi.Çok güzel kırmızı bir gül vardı içinde.Kamuran tepsi
ye ve güle bakıp gelinin yüzünü açtı.
"Ayşe m...!" diye bağırdı." Ayşe m gelmiş." Kimseye aldırmadan sımsıkı sarıldı.Hem gülüyor; hemde sevinçten ağlamaklı "Ayşem" diyordu sadece.
Çılgın gibi bir alkış koptu
Ayşe nin anne babası da ortaya geldiler" Bu da bizim sürprizimiz."
Muhtar" Sayın misafirler bu gece hepimiz için önemli; çok sevdiğimiz iki evladımızın nişan töreni damada sürpriz yaptık.Ayşe kızımızın isteği üzere şimdi nişan yüzüklerini takıyorum.Ömür boyu mutlu olsunlar yüzleri hep gülsün.Dualar okuyarak yüzükleri taktı.
Ayşe Kamuran a bakıp göz kırptı "Nasıl mutlu musun?"
"Senin alacağın olsun ;ben sana göstereceğim; yaptın yapacağını." Gülüyordu yüzü.
"Yok bu iş benim değil muhtar babamın; haberim bile yoktu burada öğrendim. Değil mi muhtar babam?"
"Evet oğul; bizim ve köyün işi ikinizi de çok seviyoruz ALLAH bir yastıkta kocatsın."
Gece uzun sürdü; bütün köy eğlendi.
Ayşe yine Melek te kaldı Kamuran a yakın olsun diye;anne babası da muhtarlara misafir oldu.Sabaha dek oturdular .konuştular....
"Kalkınca kayama gideceğim; annemi babamı oraya götüreceğim."
"Olur bende gelirim; anlaştık."
Kahvaltıya muhtara gittiler sohbetle güzel geçmişti zaman.
Ayşe" Oturmak çok iyi de sizi koyuma, kayama götüreceğim; haydi kalkın gidelim" dedi .
Babası Kamuran annesi hep beraber yola çıktılar.
Ayşe çok şaşırdı kayanın yanında bir ev vardı; küçük ama çok güzeldi.
Ayşecik " Bu... bu ne zaman oldu?"
"Sen hastanede yatarken kızım; gözlerini açıp bize döndüğün zaman başladı herkes yardım etti. Bak bitirdik; nasıl olmuş ? İçini istediğin gibi döşersin."
Ayşe "Annem... babam... sizi çok seviyorum."
"Bu doğanın güzelliği içinde az göz yaşı dökmemiş; ne çok Yaradana yalvarmıştı. Demek... sesimi duydu ve bana acıdı.Bu cennet yerde oturmam için bu güzelliği verdi bana ; şükürler olsun Rabbim şükürler olsun sana..."
Deniz dalgalanıyor tatlı tatlı sahili dövüyordu.
Ayşecik gözyaşlarını sildi " Anne babası bir de Kamuran vardı. Daha ne isterim ALLAHIM;
daha ne isterim....?"diye dua ediyordu.
Kamuran "Yine ağlıyorsun niye ?"
"Yok bu göz yaşları sevinçten... sevinçten de ağlanır biliyor musun? diye sarıldı; Kamuran ın göğsüne başını dayadı.
"İnsan mutlu olunca da ağlar; inan" dedi .
Tatlı bir meltem esiyor; saçlarını uçuruyordu...
Sevgisi, mutluluğu, canından çok sevdiği insanlar vardı yanında ; daha ne olsundu ? sağlığına da kavuşmuştu. Öyle mutluydu ki...

AYŞE KARAN

HEPİNİZE SEVGİLERİMLE

BİTTİ....