- 693 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
Şair-şiir (deneme)
Şair=ozan
Şiir=koşuk
Neden bunca insan şiir yazar.
Neden onca insan şiir okur.
Yazanlar gerçekten yazar mı
Okuyanlar gerçekten okur mu
Bir diyeceği olmayan-hissetmeyen-yaşamayan-başkalarına vereceği olmayan şiir yazmamalı.
Şair taraf olmamalı. Taraf tutmamalı. Doğru tekse eğer, doğru insanın, yanı-yönü, sağı-solu, ilerisi-gerisi, inananı-inanmayanı olmaz sanırım.
Taraf olmanın sebebi; eksiklik-zayıflık-sıradanlık değil mi.
Peki şair ne denli ermiş-yücelmiş olmalı ki bunlardan kurtulsun.
*Ben yaşadım-algıladım, bildim; buyurun siz de yararlanın* diyebilecek donanım ve gelişmişliğe ulaşmış olmalı.
Şair öncelikle insan olmalı ve kendini doyurduktan sonra, insandaşlarına el uzatıyor olmalı.
İnsanı anlatmalı, onun gelişimine, anlayışına, kavrayışına, yaşayışına katkı yapmalı, üstelik yön vermeli.
Şair insana insan olduğunu hatırlatmalı, insanlığı öğretebilmeli. Şairsiz insanın olamayacağına-yaşayamayacağına inanmalı
Her yaşamın bir şiir olduğunu unutmamalı.
Şair yaşadığı ortamı, ortamının kendisine yansımasını-etkilerini vurgulamalı. Görebilmeli, gördüklerini başkalarına da göstermeli. En azından yineledikleriyle duygu ve düşüncelerin pekişmesine, kişilerin güç ve güven kazanmasına katkı yapmalı.
Şair dilin en önemli olduğunu bilmeli, güçlendirmeye, geliştirmeye, yaygınlaştırmaya, yanlış kullanılışlarını düzeltmeye çalışmalı.
Şair anlaşılmalı, diyeceğine önce kendisi inanmalı. Demeden önce çok irdeleyip senteze-yargıya varıp gerekliliğinden-gerçekliğinden emin olduktan sonra demeli. *Okuyan kendine göre yorumlasın* diyen yazdığının altına ismini koymamalı. Okuyanın-dinleyenin ne/neler alacağını-ne işine yarayacağını bilerek yazmalı.
Biz binlerce insan- denizdeki kum taneleri gibi- dalgalarla akıntılarla sürtüşür-ufalanır da, güzel bir kumsal oluştururuz.
Yazarız-okuruz, yoğruluruz da, bir ekol-okul olur, gelişir-geliştiririz.
Belki şair/ler yetişir zamanımızda belki aramızdan. Katkılarımızla.
Belki farkında olmadan iyi işler de başarıyoruz.
Ben inanıyorum ki, çok büyük işler başarıyoruz. Tarihin bir döneminde şiiri, yani insanı yaşatıyoruz,
yalın hallerimizle,
yapabildiklerimizle.
bu yüzden sizi seviyorum. Gitmem gerektiğini düşündüm. Gidemedim.
Saygılar güzel arkadaşlarımın hepsine.
i.durmuş
YORUMLAR
okunması gereken çok önemli bir yazı...
--şairin kendini doyurması ve buna kendisinin mi karar vermesi yada bir sürü karmaşık dip kuyular içindeki kör karanlıklar hepsi birer muamma...
almam gereken güzel düşünceleri aldım ama yinede herkes yazsın...şairlikse bir yerde kalsın önemli olan yürek diyelim ve yazdıkça rahatladığımızı farzedelim kalp kırmaktansa...
--hocam bilgilendirici yazınızı ve yüreğinizi selamlarım...devamını beklerim...
dostça...emre onbey