BİR GÜN BENİ ÖZLERSEN 18. BÖLÜM

• 27 Aralık 2010 Pazartesi 17:57:26

Kapı açıldı Ayşe gülümsüyordu onlara
-Heyy!hepinize merhaba
Kamuran şaşkındı nasılda özlemişti yutkundu sesi titriyordu.
-Ayşe ! ne zaman geldin ? diyebildi sadece
Etrafı kalabalıklaşmıştı kimi sarılıp öpüyor kimi hoş geldin ? diye sesleniyordı.Köyde bayram şenliği vardı sanki .Sonra yavaş yavaş herkes dağılmaya başladı.Şimdi Kamuran Kadir Melek kalmıştı yanında.
-Onca yolu yanlız nasıl geldin ? ne büyük cesaret diye soru yağmuruna tutmaya başladılar.
Kadir arabaya beğeniyle baktı senin araban çok güzel benim düldül sönük kaldı yanında hepsi birden gülmeye başladılar.Kamuran merakla
-Tatilin nasıl geçti ? iyice dinlendin mi ? dedi.
-Güzeldi çok eğlendim özlemişim özlenmişim hemde nasıl...neşe içinde sohbetleri sürüyordu.
Muhtar da duymuş koşa koşa gelmişti yanlarına .Yaşlı adam sevinçle sarıldı hemen
-Kızım sakın bırakma bizi seni çok aradık çok özledik inan.
Ve bir süre sonra izin isteyerek yanlarından ayrıldı.
Ayşe kamuran la Kadir e bakarak
-Oturmak güzel ama arabam boşalacak bana yardım eder misiniz ?
Kamuran arabanın içine baktı tıklım tıklım doluydu.
-Neler var böyle ?
-Ne yok ki ...
-Bunların hepsi hediye deme bana sakın.
Ayşe gülmeye başladı tabiki hediye.Belki içinden birisi de senin.
-Ne aldın bana ?merak ettim gerçekten.
-Söylemem hele şunları bir boşaltalım sürpriz.Ama bunlar benim odama taşınınca dışarda kalırım hep birlikte kahkahayla güldüler.
Kamuran Ayşe nin gözlerinin içine baktı .Ayşe ise gözlerini kaçırarak başını eğdi.
-Sende bana gelirsin.
-İstanbul u yüklemiş getirmişsin dedi
Koliler kutular doluydu Ayşe bir tanesini açtı
-Bak bu Melek için annem aldı (çok güzel nevresim takımıydı ) sonra aceleyle diğer paketi açtı Kamuran a dönerek
-Bak bu da senin iyi günlerde kullan (çay ve fincan takımıydı )
-Çok teşekkür ederim ne kadar incesin
Sevdiği herkesi düşünmüştü Ayşecik .Hediyeleri dağıtmaya sıra gelmişti artık.Çocuk gibi çarpıyordu yüreği.
Önce kıza çeğizleri verdi öyle mutlu olmuştu ki...Babası da minnetle Ah! kızım hiç te boş gelmiyorsun Allah senden razı olsun diye defalarca teşekkür etmişti.
Gün öyle yoğun geçmişti ki akşam olmuştu bile.
Kamuran bir ara
-Araban çok güzel neden buralara getirdin? merak ettim doğrusu.
Ayşe açık vermemeye çalışarak
-Bilmem şehire inmek gerekiyor ya arada onun için düşündüm istersen geri göndereyim.
-Yok ben öylesine sordum.Kamuran buruktu.Ayşe ise duygusunu sevgisini belli etmemeye çalışıyordu .
O gece Melek bırakmadı hep beraber yemek yediler oturup konuştular.Geç vakit evine döndü .Öyle yorgundu ki hemen uykuya daldı.
Ertesi sabah erkenden kalktı yapacak yapılacak dünya kadar işi vardı. Daha açılmadık birsürü koli duruyordu.Nerden başlasam ? diye düşünmeye başladı.Hatta bazılarının içinde ne olduğunu kendi bile bilmiyordu annesi yerleştirip koymuştu.Önce ilaçlarını çıkarıp sakladı yaza kadar içmek zorundaydı çünkü.Kahvaltı yapmak istedi ama evde ağıza atacak lokma bir şey yoktu . Dışarıya baktı Kadir Bey lerin perdesi kapalı evin önünde arabası yoktu.Kamuran kalkmış mıdır acaba ?dedi.Aslında gönlü koş git diyordu yaa...Yukarı çıktı yüreğinin sesini dindirmek ister gibi derin derin nefes aldı kapıyı tıklattı.Kamuran Ayşe yi karşısında görünce şaşırdı
-Günaydın kahvaltıya misafir kabul eder misin ?
-Gü..günaydın diye kekeledi tabi geç buyur.Bende az önce çayı koydum kahvaltı yapmak üzereydim zaten.
Ayşe gülerek
-Hadi bügün misafirim sonra bende hazırlar sizleri kahvaltıya çağırırım .
Mutfağa geçtiler
-Nevar yiyecek ? çok acıktım
-Bak bakalım neler istiyorsun.?
Masa hazır peynir bal zeytin yumurta reçel vardı.
-Oooo padişah sofrası olmuş gerçekten .Çayın suyu kaynamıştı Kamuran demlerken Ayşe ağzına zeytin atmıştı bile.
Kamuran karşısına geçip ellerini tuttu yüzüne baktı baktı..
-Beni hiç özlemedin mi Ayşe ? dedi usulca
Bu güzel insana nasıl umut verebilirdi ki ?ürkerek ellerini çekti sandalyeye oturdu Kamuran da karşısına .İkisi de bir süre sustular sonra
-Soruma cevap vermedin giderken seni seviyorum dedim hemde çok sense hala sessizsin neden?
-Seni sevmeseydim burada olmazdım bak çok iyi arkadaşız dostuz bunu biliyorsun güzel günlerimiz oldu ve olacaktır inan bana.
-Bu kadarcık mı ?
Ayşe zor tutuyordu kendini .
-Şimdilik evet eğer beni seviyorsan istiyorsan sabırlı ol biraz daha bekle derim lütfen lütfen beni anla neolur.
-Neden ? biraz ipucu versen merakta bırakıyorsun beni.
-Bak Kamuran biz birbirimize görünmez bağlarla bağlandık ben öyle düşünüyorum .Benim için çok özelsin hep kalbimde olacak yerin sevgin çok derin birazcık daha süre istiyorum bana nedenini sorma şu anda söyleyemem .Çok zor da olsa belki ilerde ama inan ilk öğrenen sen olacaksın .Tekrar söylüyorum seni çok seviyorum bunu bil yeter.
İkisininde iştahı kaçmıştı Kamuran hiç birşey demeden önündeki peyniri didikledi durdu.Sonra
-Bunun belli bir zamanı var mı ? diye sordu
-Bilmiyorum...bilemiyorum...
Kamuran Ayşenin omuzuna ellerini koydu.
-Peki seni ömrümün sonuna dek bekleyeceğim çünkü... çünkü ...seni çok seviyorum yokluğunda bunu dahada iyi anladım .Sensiz yaşamak öyle zor ki.Beni üzme perişan etme artık.
-Söz veriyorum seni üzmemeğe çalışacağım ama şimdilik daha fazla soru sorma olur mu ?Bu... bu...benim elimde olan birşey değil.
Ayşe de Kamuran da ağlıyordu sessizce...

Devam edecek