Düşünmeyi Öğrenmek

• 22 Eylül 2006 Cuma 11:04:02

İlk zamanlar çırpınırsınız bunu yapmak için.Herkes sizden bu evrenin hızlıca olmasını ister.Beklentileri mi karşılamaktır ya da kendiniz için bir şeyler mi yaratmaktır amaç.Başlarda siz de bilmezsiniz cevabı.Kör bir kuyuya atılmak, sonra ordan kendi canınızla beraber başka canlara can katmak için o bulunmaz suyu çıkarmak istersiniz.Bilinenler, bildikleri, bilmedikleriniz yavaş yavaş damarlarınızdaki kanla kardeş akmaya başlar.Bilgelik yoluna bir adım atabilmek için içinizin olmadık yerlerine kıldan köprüler kurarsınız.Büyük bir heyecandır...Hırstır...Umuttur...Belki yaşamın amacıdır içinde bulunduğunuz hal.Korkmadan ilerlersiniz..Bilmek güzeldir çünkü...Yaşamın saati hırsız poliscilik oynarken bu kovalamacayla akıverir takvimler...Hayatına sizi alanlar, hayatınıza aldıklarınız ve hayatınızdan çıkardıklarınız ayak tırnağından saç teline kadar doldurur sizi...Sonra yaşamınızda restlerin hükümdarlığı başlar.Size katılanları kovarcasına çıkarmak istersiniz iç huzurunuzdan.Çünkü bunlar hayatınıza hayat katabileceği gibi sizi yokoluşa da götürürdü.
Olaki kendine sürekli ’Neden’ le başlayan sorular sorarak gün başlar.Daha daha soru sormak sorularınızı fasülyeden sayma eğilimi gösterir.Artık bir şey bilmek istemezsiniz içine yuvarlandığınız düşünceler çukurunda.Belki de hayatta ilk kez öğrenme isteğinizi kaybedersiniz.Anlarsınız ki..Kendi çölünüzde Mecnun olmadan ne Leyla’ ya dokunabilirsiniz..Ne de çölü incitebilirsiniz.Bi zaman geçer böyle.Sonra yeni ve başka düşünceleriyle başka nefesler çeler aklınızı...Önceleri soyutluktan bi haber görünen bu düşünceler sizi şevkatle sarar.Hiçbir şeyin canınızı acıtmadığını görünce siz de sarılırsınız ona dört elle.Kanınızı emecek düşmanın belki siz değil, hiç kimse farkında değildir.Çocukluğunuzdan beri umutla sarıldığınız o şey gerçekten size zarar vermeye başlamıştır artık...Hep büyüyüp onlar gibi olayım dediğin devlerin vardır...Ama şimdi bin pişmansındır çocukluğunu değiştiğin şu çok oyunculu tiyatro sahnesine.Artık öğrenmişsindir öğretilemk isteneni akıllı toplum tarafından.Sonsuz derinliğe geçişin bir tek toprak olduğunu düşünen sen çok acı bir sonla karşılaşırsın...DÜŞÜNMEYİ ÖĞRENMEK...Evet öğrenmek güzeldir..Ama düşünmeyi öğrenmek; ruha zarar, psikolojisi bozuk, sizi sizden çalan bir virüstür...
’’Bu sıtma hastalığına yakalanıp sonlanmanız ve katilinizin sadece bir sivrisinek olduğunu düşünmek’’ gibi bir şey....