Bugün Hayatın Son Günüyse! '

• 27 Kasım 2010 Cumartesi 16:30:21

Bugün sabah saat yedide uyandım.
Hava hüznün bütün tonlarında...Panjura vuran yağmurun sesi muhteşem. Bana çatılı bahçeli bir evde oturuyormuşum hissini veriyordu..
Yağmurun sesi dinlediğim en güzel melodiydi...Seviyorum yağmurları..
Böyle sabahlarda sıcak çay en büyük zevkimdir..Hele o çaydanlığın çıkardığı ses yok mu,garip bir huzur veriyor içime..
Şebnem Ferah cd sini koydum teybe,kimseyi rahatsız etmeyecek şekilde sesini açtım...Odayı bir anda müziğin o doyumsuz melodisi sardı..
’Bugün o günse, hayatımın son günüyse’ diyordu şarkının sözleri....Ne de manidardı! ...
Avuçlarımda çay bardağının sıcaklığını içimde hissetmek istercesine sıktım...Camdan dışarı baktım...Islak yollara, ağaçların yağmur ve sabah rüzgarlarında salınmalarına, su birikintilerinde yağmur damlalarının çıkardığı titreşimlere..Baktım uzun uzun...Şarkının sözlerinde kayboldum adeta..
Bugün hayatımın son günü olabilirdi...
Neler yapmıştım hayata dair! ...
Neler yapmalıydım daha?
İnsanlığın gittikçe kirlendiği bir ortamdayız. Hoşgörünün bittiği, yalan dostlukların, sentetik paylaşımların, bencillik, güvensizlik, saygısızlık,en önemlisi de insanı yaşatan sevginin bittiği bir zamanı yaşıyoruz..
Yalnız ve mutsuz insanlar çoğalıyor.. Ve belki de ister istemez sarılıyoruz yalnızlığımıza..
Bense yalnızlığı hayatımı gözden geçirdiğim anlarda seviyorum.
Hayat o kadar kısa ki... Daraldığımda, bunaldığımda anneannem geliyor aklıma...
Canım anneannem,hayatından incilere sarılıyorum işte o zaman..
Herşeye rağmen güçlü olmak,,.Tüm kötülüklere inat, tüm çirkinliklere inat! ! !
Hayatla mücadele etmemiz, bizim hayata nasıl baktığımızla doğru orantılı..O zaman anlamlayamadığım ama büyüdükçe anlam ve değer kazanan sözlerini attığım her adıma işledim..
Güzel bakan gözler ışığını ve gücünü kalbinden alır,her ne yaşarsan yaşa yüreğini öldürme’derdi...Düşünürdüm ’yüreği öldürmek’ne demek diye! !
Yaşadığımız ortamı kirleten çirkinliklerin baş mimarları mı?
Hayata karşı istifa dilekçesi verenler mi?
Kabullenişler mi?
Ve...ve..ve..
’İnsan olmak mezara kadar süren bir olgudur, her yaşadığın bir kazanımdır’.. İnsanlığı anlarsan insan olmayı becerebilirsin’..
Eleştirmeden önce kendini eleştirmelisin,yargılamadan önce kendini yargılamalısın..İnsanlara yol gösterici ol, aydın, gelişimci,üretken ol..
Asla pes etme! ..İnsanlığın gereği sabretmektir’.
Vicdan insanın anahtarıdır.
Şartların ne olursa olsun yaşam seni en zor şartlara da sürüklese gururundan, vicdanından, özünden, değerlerinden, içinde taşıdığın güçten, vatanından, Atan dan, bayrağından, ezanından vazgeçme! ...
Sözlerini suya yazma, söz yürekle verilir namus ve şerefindir, tutamayacağın sözler verme.
Şimdi düşünüyorum da; Sevgili anneanneciğim huzur içinde uyu..
Kalleşliği, iki yüzlülüğü, ihaneti, yalanı gördüm..
Yılmadım, başeğmedim, gururumu çiğnetmedim.
Masallar anlattım çocuklara senin masallarındı...
Çoğu zaman evden çıkarken odama kilitledim tüm acılarımı, ağlasamda yüreğimde sessizdi herşey..
İnsanlara sadece gülen gözlerimi gösterdim..
Düşünüyorum da bugün hayatımın son günü olabilir! ..
Akşam yastığıma huzur içinde koyuyorum başımı..Ölüm korkutmuyor beni..
Yağmur gözlerime düşüyor damla damla,kirpiklerim sırılsıklam,yüreğim sevgi dolu..
Şarkının sözleri ne de güzel bütünleşiyor herşeyle ahenkle’Su gibi duru olup akıp çoğalmaya’..
Su gibi duru,akıp çoğalıyorum..
Herşeye rağmen tüm kötülüklere inat,sevelim,çoğalalım..Cenneti yaşamakta,cehenneme çevirmekte bizim elimizde..Çocuklarımıza sevgiyi,hoşgörüyü öğretelim...Onlar bizim geleceğimiz...Öfkeyi ve nefreti değil!
Ve onlara güzel bir hayat bırakalım........

04.11.2006