KÜSKÜN BEGONVİL(3)

• 29 Mayıs 2010 Cumartesi 09:25:09

Kemal aşkla sarıldı karısına. Ensesine, o en sevdiği minik benin üzerine ateşli bir öpücük

kondurdu. Kollarını karısının incecik beline doladı.

-Aşığım ben sana aşığım…

Zeynep kocasına doğru döndü o da Kemal’ in boynuna doladı kollarını, dudakları aşkla

birleşti ama hemen toparlandı Zeynep:

-Çılgınsın sen, hadi gel çaylarımız soğumadan kahvaltımızı yapalım. Ardaaa hadi bir tanem

sen de gel, bak bugün bu tabaktakiler bitecek, yoksa külahları değişiriz ona göre…

Üçü de neşe içinde oturdular masaya…

-Kemal ben bugün Engin Bey’i bir göreyim diyorum canım. Bir kaç haftadır bir yorgunluk

bir halsizlik anlamıyorum, sabahları külçe gibiyim.

-Neden daha önce söylemedin Zeynep? Kahvaltıdan sonra beraber gideriz olur mu ?

-Yok aşkım sen uyu dinlen ben Arda’yı da alıp çıkacağım. Önemli bir şey olduğunu

düşünmüyorum zaten birkaç vitamin takviyesi ile toparlanırım merak etme. Sonra da

anneme uğramayı düşünüyorum.

-Tamam güzelim. Ben de akşama oraya gelirim birlikte yemek yer, sizi eve bırakır, tekrar

çıkarım. Engin Bey’ e selam söyle ve beni haberdar et olur mu fıstık? Merakta bırakma.

Neşeli kahvaltıdan sonra Kemal duşunu alıp kendini yatağın şefkatli kollarına bıraktı. O

kadar yorgundu ki hemen derin bir uykuya daldı. Zeynep mutfağı toparlarken Arda’ya

seslendi:

-Arda hadi oğlum sen de bir an önce giyin çıkalım.

Bulaşıkları makineye yerleştirip, tezgahı temizledikten sonra odaya girdi. Kemal’i çoktan

uyumuştu. Aşkla seyretti bu sevdiği adamı. Herkese, her şeye kulak tıkamış onun

sevgisine karşılık vermişti. Bu evlilik sürmez diyenlere inat 5 yıldır gayet mutlu gidiyordu

evlilikleri. Şıpsevdi dedikleri Kemal hala aşıktı ona. Dedikleri olmamıştı işte. Kemal’in aşkı

artarak devam ediyordu.

Dolabı tıka basa elbise doluydu ama Zeynep gene o vazgeçemediği kotunu giydi, üzerine

şilebezi bluzunu. Saçlarını arkasında topladı, makyaj yapmayı sevmiyordu, hele yaz

mevsiminde. Dudaklarına hafif bir parlatıcı sürdü, birkaç fırça darbesi ile kirpiklerini

belirginleştirdi… Tamam işte hazırdı. Şöyle aynada izledi kendini. Güzel kadındı, ince uzun

boylu, koyu kestane saçları, yeşile çalan ela gözleri ve harika gülümsemesi ile göz

dolduruyordu.

- Anne ben hazırım. Arabamı da alabilir miyim? Dedemle bahçede oynarız. Bana

söz vermişti.

- Tamam al canım . Hadi çıkalım artık.

DEVAM EDECEK