- 1660 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
Kaptan ile Deniz Kızının Masalı...
Kaptan bir gün açılmış engin denizlere… Kocaman gemisinde yalnız başınaymış… Kimseyi almak istemezmiş gemiye… Çünkü paylaşmayı hiç beceremezmiş…
Hep bir sınır koyarmış gemisine aldığı refakatçilere… Sonunda sınırlara dayanamayan refakatçiler, yolun yarısında çıkar gidermiş gemiden… Kaptan buna üzülmezmiş ama… Aksine omuzlarından yük kalkmış gibi hafiflermiş…
Çoğu zaman, diğer insanlar tarafından gaddar olmakla, ketum olmakla suçlanırmış… Ama kaptan bilirmiş; gemisini ne kadar paylaşmak istese de bunu başaramayacağını… Başarmak uğruna insanları heba edemeyeceğini… İşte o yüzden bu yolculuğunda yalnızmış…
Limana kadar gelip, gemiye binmek için can atanların yüzüne tek tek bakarak açılmış denize… Neler kaybettiğini görerek , bir veda bile etmemiş… Çünkü bilirmiş; vereceği en ufak bir umut ışığı, döndüğünde onları hala limanda bulmasına yol açacakmış…
Bu yolculuğa yalnız çıkmış kaptan… O heybetli gemisinde yalnızmış… O ucu bucağı görünmeyen denizlerde yalnızmış…
Ta ki… Umutsuz bir aşkla, güzeller güzeli deniz kızıyla karşılaşana kadar…
İşin aslı ise;
O uçsuz bucaksız deniz, hayat oldu… Gemi ise, beni saran beden… İçindede kaptan vardı, her daim yalnız olan… Yalnızlığı başkalarını üzmemek için seçmiş olan… Can yakmamak adına, canını yakan bir kaptan vardı… Yüreğim vardı…
Hayatının kenarında bekleyen yüreklere hep uzaktan baktı… Bir veda dahi etmedi yanlarından ayrılırken…
Çünkü korktu… Farkında olmadan vaatte bulunmaktan korktu…
Asla yerine getirilmeyen sözlerin acısını çeker gibi, söz verememenin de acısını çekti… Sözün karşılığını alamamaktan daha acı bir tattı bu…
Birinin “gel” demesini beklemekten daha acı, daha sıkıntı dolu bir tattı bu…
“gel” diyememenin tadıydı… Elinde olup ta “gel” diyememenin tadıydı…
Herkesin sandığı gibi; başkalarına sınır koymanın değil, kendine sınır koymanın ağırlığıydı omuzlarında ki… Ondandı, her gidenin ardından rahatlaması…
Ta ki… Umutsuz bir aşkla, korkusuz bir kaptanla karşılaşana kadar…
Bir yumru var şuramda…
Tam... Tam boğazımın ortasında
Lanet bir öksürüğün inatçı kollarında
Kalbimdeki acının yansıması var
Tam.. Tam boğazımın ortasında…
Başıboş…
Varoş varlığımda…
YORUMLAR
Hımm... Acı bir tat bıraksa da damakta, güzel bir yazı... Evet, hayat hep böyledir. Cesaret edemediğimiz şeylerin keşkeleriyle dolu. Fakat tüm suç kaptanda mıdır sahi? Korkaklığında mıdır? Belki de cesaret herkesin boynunun borcu. Gelecek iki kişinin olacaksa, cesaret neden birisine pay kalsın? Bu yumruk her ikisinin boğazında, her ikisi birden çözüm aramalı...
Güzel bir yazıydı, tebrikler. Yazılarınızın devamını bekliyoruz.