Bugün rutin bazı kontrollerim için hastanedeydim. Şükürler olsun büyük bir sorun yok sadece ilacımın dozunu biraz yükselttiler. Doktorumun "endişe etmenize gerek yok" sözü beni bayağı rahatlattı ve az önce eve geldim.

Hep deriz ya "Allah ne onlara düşürsün, ne de onlarsız etsin" diye...Bugün bir kez daha "iyi ki doktorlarımız var" diye düşündüm.

Hastaneler; derdimize derman, yaramıza merhem aradığımız yegane adrestir. Doktorlar beyaz önlüklü şifa dağıtıcılar, hemşireler ise iyilik melekleridir.

Kim ister hasta olmayı ama bazen kaçışı yoktur. Kabullenemeyiz ilk teşhiste... Hiç kimse hastalığı kendine kondurmak istemez ama sonra yavaş yavaş alışılır yaşamda nelere alışılmıyor ki....

Hastaneler nelere vesile olmaz ki;

Dünyaya merhaba diyecek yavrumuzu karnımızda götürdüğümüz ve sonra kucağımıza aldığımız, ilk anneliği tattığımız, bebeğimizin de ilk gözünü açtığı yer olur bazen...

Kimi zaman; canımızdan bile çok sevdiğimiz bir yakınımızın canını ellerine teslim ettiğimiz yerdir. Çoğunuz yaşamışsınızdır bir yakınınızın ameliyattan girişini ve o çıkıncaya kadar ki bekleyişin ne kadar uzun olduğunu. Operasyonun başarılı geçtiğini doktorlardan duyduğunuzda da sevinciniz ikiye katlanır ve doktora sarılasınız gelir.

Ya da hastanızın ameliyat sonrası bakıma ihtiyacı vardır; refakatçi olarak kalırsınız bir koltuk üzerinde... O süreçte kaç hastaya da yardımcı olursunuz insanlık adına.

Eğer yanında kalmanıza gerek yoksa da "emin ellerde nasıl olsa" deyip huzurla evinize dönersiniz.

Bazen de her türlü müdahaleye rağmen, umutla bekleyişin sonu hazin olur ve sevdiğiniz ruhunu oracıkta teslim eder benim annem gibi daha nicelerinin de hayat serüveni hastanede noktalanır.

Uzun bir süre hastanelere gitmek istemezsiniz çünkü hep onu hatırlatır. Yani ölümün soğukluğunu...

Ama belli bir süre sonra acısını içinize gömersiniz ve yine gidersiniz hastanelere çünkü yaşam bu ve mecburuz devam ettirmeye. Bir taraftan doğanlar bir taraftan ölenler dengeleyecek yine hayat kendini.

"Hayat bize değil, biz hayata uyacağız" derinden derinden...

Hepinize sağlık dolu günler temenni ediyorum.

Aysel AKSÜMER