BİZ KARDAŞIZ
BİZ KARDAŞ IZ...
Geçmiş günler geliverdi aklıma birden; üniversite yıllarıydı. Bekâr bir ev de arkadaşlarla kalıyoruz... Bir gün eve geldiğimde arkadaşlar bir odada toplanmış tartışıyorlardı... Selam vererek içeri girdim... Sevilip sayıldığım için, bir an suskunluk oldu, sonra tekrar tartışma alevlendi dinledim... Ama boş bir tartışma idi, araya girdim, olayın gereksiz bir sebepten olduğunu söyleyip, yatıştırmaya çalıştım... Arkadaşın birisi masada oturmuş atıp tutuyordu. Bana da almış olduğu hızı frenlemeyerek sataştı iyilikle ikaz ettim... Masaya eğilmiştim, git buradan gibi bir laf etti. Bende seni bir sinek gibi görüyorum, der demez gözümün ortasında bir yumruk patlayıvermezimi... O anda arkadaşlar beni tutup dışarıya çıkardı. Biri ağabey sana yakışmaz diyordu... Kapıyı da kitlemiştiler. Bırakın inanın ki bir şey yapmayacağım dedim... Ve kapıyı vurdum açın diye, Çaresiz açtılar, içeri girdiğimde! Beni yumruklayan arkadaş masadaydı yine. Seslendim sen ne yaptığını zannediyorsun... Demez olaydım benim haykırışımla söz konusu kişi ağlamaya başlamaz mı? Biz arkadaşız, biz kardeşiz diye. Kır iz geçirircesine ağlıyordu... Çaresiz kucakladım, lavaboya götürdüm, başını, elini, yüzünü yıkadım yatağına getirdim, uzattım. Sakinleşmiş ti üstünü örterek arkadaşlara göz ettim dışarıya çıktık... Sabah sinirden erken uyandım... Aynaya baktım gözüm mosmor idi...
çaresiz T cetvelimi, kitaplarımı alarak, hırsımdan arabaya da binmedim. İç cebeciden mal tepeye dek yürüyerek okula gittim... İçeri girince, beni aniden gören bir arkadaş ağabey! Gözüne ne oldu dedi! Çok kötü olmuş! Bana yumruk atan arkadaşın adını söyleyerek. Bana vurdu dedim... Hadi be ağabey dalga geçme o nasıl sana vurabilir ki dedi bir türlü inanmadı... Tabi bütün gün görenleri de inandıramadım hikmet neyse.
Niye anlattım bu anımı bili yomusunuz; BAZEN GERÇEKLER YALAN, BAZEN YALANLAR GERÇEK OLURLAR... Zira her kişi, kendi kabulleriyle bakar olaylara, düşleri ve düşündükleriyle yaşarlar... Kabullerine göre dinlerler zira her kişinin kendine ait bir kahramanı vardır.
OYSA ADAM BASBAYAĞI BANA VURMUŞTU AMA İÇİM HİÇ YANMAMIŞTI. KİMSE İNANMADI YA! İŞTE O ZAMAN! GÖZÜMDE, İÇİMDE YANDI. KAVRULDU!...
YORUMLAR
Üstad üzüldüm ama gercekten
harbi adamlık yapmısın.sizin zamanlarda ortalık karısıktı sağ sol kominist sağcı ülkücü ne ararsan vardı .ama bilmezlerdiki aynı toprak aynı VATAN da can kardesçe sayamak varken,ortalığı hep karıstılar eski türkeyi bastan sona okudum anladımki herşey nifak tohumuyla baslamıs,en büyük suc abd conilerin ve rus komislerin dünya capında soğuk savas nedenleriydi.ama öz düsünlerini kaybeden cok insan vardı herkez biz haklıyız değisleri havalarda ucuyordu. neyse HAK herzaman HAKKINDIR...gerisi sığ düsünce,,,,saygı ve selamlar........ ÜSTAD
AZAP
Ağlayan ve kriz geçiren kimse sen olmayasın anılarda aşağılık kompleksini gidermek için yer değiştirmeler olabilir,lavaboya dayak yemiş gözü şişmiş,kriz geçiren kimseler gider,durum bu olmasın :) Freud bastırılmış yaşanan aşağılanmaların değişik tarzlarda
anı değişmelerine sebeb olduğunu ,mağdur durumdaki kimsenin anılarını yeniden anlatırken mağduriyetitine bazı eklemeler yaptığını anlatır,anılarını yeniden gözünde canlandırırsan yumruğu yedikten sonra abi çeken sen olmayasın,tabii uzun süre geçmiş aradan anılarda olumlama başından böyle hadise geçmiş kimselerde çok görülür en başlıca örnek asker anılarını anlatan kimselerin hep durumunun diğerlerinden iyi olması gibi,pozitif olumlama anılara örnek bence çok iyi örnek .
AZAP
bir anlık öfke ile vurulan yumruk unutulur desem kardeş acısı unutulmazki ve eminim oda istemiyerek vurmuştur...yüreginiz duyarlı oldugu için üzülmemek elde deyil...gururunuzun esiri olup yenilmediyiniz için tebrikler efendim...gül diyarından selam lar
AZAP
Herzamanki gibi,olaylara bakış açınız çok güzel.O umruğu başkası atsa hiç dokunmazdı öyle değilmi,Sevgi ve saygılar Kadri bey
AZAP
Merhaba dost.Yazınızda tanıdık imgelere rastladım;''T''cetveli ,Ankara'nın Maltepe'si gibi.Teknik bir okul mezunu olduğunuz belli.O diyarlardan benim de küllerim var...Yazınızda farklı düşüncelere sahip olmanın ya da başka bir sebep mahremiyeti size özel kalsın(tartışma sebebi açık değil...) bazen insanlar kendisinden beklenilmeyen davranışları sergileyebiliyorlar.Yaşadığınız tatsız olayda gözterdiğiniz yaklaşım takdire şayandı.Çoğu insan bunu devam ettirirdi diye düşünüyorum.Arkadaş çevresinde değer verilen birisi olmanızın sebebi erdemli kişiliğinizi,ders verici eserinizi kutluyorum.Saygılarımla...
AZAP
bir an yumruk bana inmiş gibi hissettim....Allah korusun....
bence yumruk atan insan,duygusal zaafiyetinizi çok iyi biliyormuş ve bunuda bir silah olarak çok güzel kullanmış...belkide korkusundan kim bilir....
hani derizya,"timsah gözyaşları"diye...işte buda öyle olmuş sanırım....merak ettiğim şey,o arkadaşla hala görüşmeniz devam ediyor mu acaba...
selam ve duaile..........
AZAP
Ummadığın taş baş yarar diye buna mı diyorlar acaba?
Bazı anılar unutulmuyor. Demekki, sizde derin izler bırakmış. siz de unutmamışsınız.
Sevgilerimle...
AZAP
AZAP
AZAP
AZAP
Acaba dedim düşünce zincirinde bir yanlış mı yaptınız? şöyle düşünmüş olamazlar mı?
1- siz çok iyi arkadaşsınız. sana neden vursun ki?
2- fiziksel dengeye bakılınca onun size vurabilmesine, sizin buna izin verebilmenize imkan yok.
3- oğlum, hani iyi arkadaştınız siz? nooolllduuuuu? ( alay ve kıskançlıktan doğan memnuniyet )
tabi ki benim kabullerimle ihtimallerim bunlar...
Saygılar