GÜZEL HATIRLADIKLARIM

• 20 Mart 2010 Cumartesi 11:35:00

BİR GÜN OTOBÜS BEKLERKEN;

Servise yetişmek için saniyelerim kalmış, koşuyorum ama maalesef bakıyorum ki yerinde yeller esmiş ve gitmiş.... Ben de yapacak artık bir şey yok otobüs durağına doğru yöneliyorum. Ama beklediğim otobüs bir türlü gelmiyor bir de hava soğuk ki gözlerim burnum birbirine karışmış durumda. Durakta gençten bir kız var. Şöyle dedim: Canım otobüs çok oldu mu gideli? Kızcağız: Siz durağa geldiğiniz de halk otobüsü yeni gitmişti. Hemen gelmez dedi. Ben; neyse teşekkür ederim dedim.

Beklemeye devam ederken. Kız yanıma hafifçe sokularak "Afedersiniz dayanamadım söyleyip söylememekte tereddüt ettim ama duramadım. Neden ağlıyorsunuz bu kadar, yenisi gelir, yazık göz yaşlarınıza" demez mi? Yavrum dedim: "Böyle bir otobüs yeni kaçtı diye ağlayacak yaşı çoktan geçtim, hayatta ölümü de gördüm, başka acıları da... sen merak etme. Bu akan gözyaşları tamamen alerjik çünkü benim soğuk havalarda gözüm böyle akar ve sıcak havaya girince durur." sen endişelenme...

BİR MAAŞ GÜNÜ PARALARI TASNİF EDERKEN;

Malum maaştan bir hafta önce bulutların en karası, rüzgarın en delisi esmeye başlar. Çünkü ödenecek faturalardan sonra kalacak para bir ay nasıl yetecek telaşı başlar. Genelde hep kazasız belasız gelir yeni bir maaş zamanı ama ben de hep bir stres olur. Çocukların her istediğini yapmaya çalışırım ama bazen ihtiyaç sıralaması yapın derim.

Fakat geçtiğim aylarda bir enterans durum yaşandı; Şöyle ki: ben her zamanki gibi elime kalemi aldım (şiir yazarken kullanmak daha zevkli) Başladım hesaba ve neyi nereye vereceğimi ayırmaya bir yandan da çay içiyorum. Kızım merakla beni izliyor ama halinde bir gariplik var sık sık anneciğim iyi misin? diye sorup duruyor. En son nasılsın dediğinde görmüyor musun iyiyim hesap yapıyorum dedim. Annem pek iyi değilsin sen dedi. Niye diye sorduğumda aldığım cevap beni yerlere yatırdı. Çünkü ben çayımdan her yudum aldığımda demek ki o gün güzel demlemişim. Oh ne güzel gitti, oh ne güzel güzel gidiyor felan diyormuşum. Kızım da annem para gidince üzülür, şuna bak paraları ayırıyor ve gidiyor diye seviniyor. Yazık acaba annem kafayı mı yedi? diye düşünmüş. Meğer ondan sorarmış.

CANIMIN İÇİ MESELESİ:

Evliliğimin ilk yılları; gün sanki daha farklı doğuyor daha farklı batıyor. Bulutların üstünde vaziyetleri. Kayınvalidem beni seviyor ben onu. Her şey çok güzel.... Şimdi de seviyorum yanlış anlaşılmasın ben çalışırken benden iyi baktı kendisi çocuklarıma bütün dualarım onunla...
Benim annem çocukken öldüğü için yeniden anne kelimesini kullanmak evlendiğim zaman beni çok mutlu etmişti. Birgün işyerinden kayınvalidemi arıyorum. Bana iki lafın arası "Canımın İçi" diyor. Ya tamam birbirimizi seviyoruz bana canım der ama canımın içi ilk kez oluyor. Allah allah felan diyorum. Ama nasıl keyif almaya başladım bu işten anlatamam. Ben de daha bir coşkulu konuşuyorum. Yani böyle epeyce konuştuk. En son konuştuğum cümle şu idi. "Bugün Müge’nin nikahına gittim. Çok güzeldi". Cevap: hangi Müge yavrum. Ben yineliyorum Müge, Müge hani Ablamın kızı. Telefonda kayınvalidem: Aysel sen misin? Benim anne.... Sonu mu? Dünyam yıkıldı desem yeri. Ben şöyle dedim. "Genelde kızınıza dersiniz ama demek bana da canımın içi diyorsunuz diye sevinmiştim". Kayınvalidem: Sen de canımın içisin dedi. Evet artık ben de onun canının içiyim...

Aysel AKSÜMER