DELI KIZIN GUNLUKLERI 3
BABA...
Bazen dusunuyorum da beni birakip gitmeseydin cok uzaklara yine boyle mi olurdu acaba?Yine bu yollardan mi gecerdim?Yine ayni hayati mi yasardim yani?Izin verirmiydin ki bu kadar uzulmeme...Insanlarin beni bu kadar uzmesine,hayatin icinde kaybolmama izin verir miydin?Cok kiziyorum sana ;niye gittin ki,ve niye bu kadar erken...Cok mu onemliydi,gittigin yer cok mu ozeldi?Beni yalniz birakacak kadar da mi onemliydi?
Adinin karsiligi yok,ya da bos...Baba sozcugu kadar az kullandigim baska bi sozcuk yok galiba.Yabanci bana cunku;bilmedigim,tanimadigim bi sozcuk.Hicbir his uyandirmiyo icimde koca bir bosluk,biraz ozlem ve tarifsiz bir korku disinda.Ben sanmistim ki daha cok zaman var onumuzde,nerden bilebilirdim ki senin acelen oldugunu...Ben sanmistim ki onumuzde koca bir omur var,nerden bilebilirdim ki beni birakacagini...Biz daha birbirimizi taniyacaktik,beraber sohbet edecek,tartisacak bazen kavga edip kusecektik saniyordum.Bu yuzden sana kizginim...
Burda olsaydin,yanimda...gitmeseydin...ne olurdu ki?
Gittigin gunden beri hic gelmedin de.Hani ben arada ugrarsin sanmistim,dayanamaz donersin.Yanilmisim,meger bu gitmek baskaymis.Beni merak ediyor musun hic,gittigin yerde goruyor musun beni yada neler yasadigimi.Buyudum baba bak,sana yazacak kadar buyudum,sensiz de olsa buyudum,zorda olsa ustelik.Insanlar kotuymus baba,bunu sen ogretirsin saniyodum kendim ogrendim;yasayarak,aciyarak ve aglayarak ogrendim.Once kabullenemedim ama alistim,sen degil hayat alistirdi.Ki insan neye alismiyo ki...Baksana hic alisamayacagimi dusundugum sensizlige bile alismisim.
Insanlarin beni acittigi o en zor anlarimda,hep dedim ki kendime:"babam olsaydi bunlar olmazdi".Biliyodum cunku sen izin vermezdin ki beni aglatmalarina.Bir adam sevdim baba,cok sevdim...Adina ask dedim.Planlar yaptim gelecekle ilgili,mutlu olacaktim .Oyle saniyodum yani,ama kandirilmisim meger.Ve sen olsaydin izin vermezdin ki kandirilmama.Kizginim bu yuzden sana ve seni goturenlere ve gittigin yere..
Ben...Ben seni cok ozlemisim baba.Biraktigin bosluk doldurulmuyo.Ve her bugun dunden daha cok ozluyorum seni,daha cok ihtiyac duyuyorum sana...Hatalarim icin affet; sensiz ancak bu kadar becerebiliyorum yasamayi...
YORUMLAR
ada su,
babasızlığın o koca boşluğunu kelimelere dökerek anlatmaya çalışmışsın. Yazın beni edebi anlamda ne kadar tatmin etti, hiç düşünmedim, incelemedim bile. sadece şunu belirtmek isterim. bazen var olduklarında varlıklarını hissedemediğin için bu durumun en kötüsü olduğunu düşünüyor insan. senin yazını okuyunca, anladım ki aslında en kötüsü olmamalarıymış. özellikle yazına eleştiri yapan, mavideydi sevgi isimli bayanın yazıkları buna idrakımı pekiştirdi. evet, belki şımarmak, çocuk olmak hakkını en kısıtlı şekliyle kullandınız. yazını okuyunca, anne baba sevgisini beni tatmin eder şekilde görmediğim için hep şikayetçi olduğumdan dolayı ne yalan söyliyeyim biraz utandım. ellerine sağlık ... senin yazman içindekilerin bir ifadesiydi belki ama yazın, benim gibiler için en azından bir ders olsun.
teşekkürler,
Canım benim öyle güzel dile getirmişsin ki babana özlemini,göz yaşlarımı tutamadım.Hem senin için,hem kızım için.Kızım da senin gibi babasız büyüdü.Bir çok zorlukları yanında olmama rağmen kendi çabalarıyla aştı.Ama hiç bir zaman içinden geçenleri benimle paylaşmadı.Seni okurken,sanki kızımın içinden geçenler de bunlar mı acaba diye düşündüm.Muhetmelen aynı duyguları paylaşıyorusunuzdur...Sizler,çabuk büyüyüp,olgunlaşan çocuklarsınız.Çocukluğunuzu yaşamadan büyüdünüz,büyüttüler.Çünkü sizin hata yapmak şımamak gibi lüksünüz yoktu,çünkü anneleriniz olsa da arkanızda babalarınız yoktu.Yazsam sayfa almayacak canım.Seni çok öpüyorum.Sevgilerimin hepsi sana...