Ey nefesi hüzünle anlatan!

• 5 Ocak 2010 Salı 11:17:16

Ne bir
yar oldun
Ve ne de anlamıyla ruhumda
baharı koklattın
Neden hissiyatı
hazanla anlamlaştırdın
ve hicranla arkadaş yaptın
Ömrüm muhabbetin toprağında
bizarlığı yaşarken,
sen zevklerine yaslandın

Şimdi
içim yasta
Halim kıyaslanamayacak
kadar elem gamında
Zihnim anlaşılamayan tuhaflıkta,
kalbim yalnızlık hicranıyla farkta
Niyaz hevessiz, duygular renksiz,
umut şevksiz,
hayali sukut ritmiyle gemsiz

Ey canı
harap eden
Muvazenemde cenk nedir ki
kasvetini yaşatan
Ne bir dua
ve ne de bir rüya hülyalarında,
sinemde mahzun bırakan
Belki şevk seni,
ölüm ruhumdaki lekeleri,
kefen berraklığı masumluğa atıftır

Gül
kokusuyla değer
Atiden söz edileni mazi ibretiyle
neyi müjdeler
Dürülen ömürler bahtın ikliminde
sabırla arkadaşlık ederek serinler
Kim hakkın kelamını dinler,
irfan meşalesiyle kanaati göğüsler
Ve sadakat içinde aşka gider

Evet,
beklide haklısın
Sefilliğin halimdeki farkıyla
uzaklaşan afatsın
Kalbim siteminde anlamlaşan salasın,
hüznün revaçlarında umulansın
Nasıl anlatayım,
nefesin kifayetsizliğinde mahzunluk
yaşayan aşkla hicranım

Hali
melülce bakarım
Dağın efkârında gönlümün
sayfalarını aralarım
Rahmetin tavında
yüreğimin hüznüyle
anlamlaşarak hasretini yaşarım
Aşk dirliğinde
bağ bozumunu anlatırım,
göçebeliğe iltica merakıyla bakarım

Ah aşk
hasretin demisin
Her nefesin umutlarında
filizlenen bir suhuletsin
Umman letafetinde
hicranla resmedilirsin,
kılın sazlarda nağmeleşensin
Hani nerede kaldı şevki heves,
artık çok geç
aşkın hikâyelerinden isteğini seç

Mustafa Cilasun