İNSAN KÖKLERİ

• 29 Aralık 2009 Salı 16:20:08

Henüz emeklemekte olan bir çocuk hayal ediniz...Elinde bir oyuncak bir şekilde onun bir şeye benzetir ve onu bir şekilde kulllanır.Ve 60 yaşında bir adam emekliliğinin verdiği sıkıntıdan kurtulmak için bir şeylerle meşgul olur.Bir yazar ve ya ressmam düşününüz ki bazı şeyleri kağıtlara yansıtmaktan kaçınsın...
İnsanın tohumunu eken yüce yaratıcı tohuma tanrısal özellikler katmıştır.Bunun için insan içat etmek ve yaratma tutkusuyla bezenmştir.İnsan oğlu birtakım tohumları ektikten sonra Büyük Yaratıcı tohumlara şunu söyletir;"DÜŞÜNCELER RUHUN AYNASIDIR.VE SEN O DÜŞÜNCELERLE RUHUNU AYDINLATAN GÜNEŞİN OĞLUSUN."Bu sözler tohumu eken insanı gururlandırır,yüceltir.İster dini inanışı olsun ister olmasın inanmak tek koşuldur.Çünkü inanmış insan en tehlikeli savaşçıdır.Ve savaşçı o savaşa için yola çıkarken şöyle yemin eder.


Kelebeklerin doğumundan...
Meleklerin ölümüne kadar,
İnancın bedenimle birleşmesi.
Duyduğum ıstıraptan
Kurtulmak,sonsuzluğun sonuna kadar,
Ve bunun ruhumda yanan ateşi söndürmesi.

Bu insan yola çıkarken onun arkasından bu işi yapmamasını isteyenler şöyle seslenirler."BUNLAR SADECE TOHUM..."
Savaşçı da yola girerken arkasını döner ve şöyle cevap verir."TECRÜBESİZKEN SAF OLAN ASİL SAVAŞÇIDIR.ÇÜNKÜ RUHUNDA KÖTÜLÜKLERİ ANLAMAK İÇİN ONA YARDIMCI ÖRNEK YOKTUR."Diğerleri bunu anlamasalar da savaşcının gözlerindeki kararlılıktan korkup susarlar...

FATİH PEHLİVAN