*- İTİRAZ

• 23 Aralık 2009 Çarşamba 10:03:36

Bir insan hep muhalifse, hep bir takım itirazlarla insanların yaptıklarına eleştiri adı altında karşı çıkıyorsa, bilinmelidir ki bunun birinci nedeni o kişinin ortaya en küçük bir şey koyamamasındandır. Bu eksikliğini bildiği içindir ki zaten, has bel kader bir şeyler üretip sunan insanlara sırf kendi eksikliğini hatırlattığı için kin duyar, yapılanları küçümser, aşağılar.

Üreten insan eleştirilerini önce kendisine yöneltmesi gerektiğini bilir. Bu yüzden başkalarının yapıp ettikleri karşısında daha anlayışlı ve hoş görülü olur. Öncelikle kendisini eleştirmeyi öğrenmelidir insan. Kendisini nesnel bir bakış açısıyla eleştirmeyi öğrenebilmişse kişi başkalarına yönelttiği eleştirilerde daha bir isabetli olabilir.

Yapılan her işte hatalar oluşabilir. İş varsa yanlış da vardır. Yanlışı görüp düzeltilmesini sağlamak elbette olmalıdır. Oysa yapılana top yekûn karşı çıkmak, bir tür hazımsızlıktır. O işi ortaya koyana karşı saygısızlıktır. Yine top yekûn karşı çıkmak “Ben yapamıyorsam başkası da yapmasın.” sakat mantığının hezeyanıdır.

Biri bir yerlerde yapılan bir şeylere şiddetle muhalefet ediyorsa, bilinmelidir ki orada bir çapanoğlu mutlaka vardır, söylenmiş olanlar akla ve mantığa ne kadar doğru gelirse gelsin. Bu gibi durumlarda akıl ve mantığın yanına muhakemeyi de eklemek gerekir.

Muhakeme akıl ve mantık için bir tür frendir. Kişiyi çoğu zaman zor bir duruma düşmekten kurtarır. Yanlış kararlar vermekten alıkoyar

Eleştiri elbette ki bir haktır. Ancak bu hakkı kullanabilmek için insanın öncelikle kendi yapıp ettikleriyle ortaya çıkması, en azında eleştiri yapacağı şeyle ilgili uzmanlık düzeyinde bir bilgi birikimine sahip olması gerekmektedir. Yoksa yapılan eleştiri hiç bir değer ifade etmeyebilir.

Bu yazının son cümlesi “Eleştirebilirsin ama öncelikle bunu ne kadar hak ediyorsun, hak ediyor musun?" Olmalıdır. Selâm ve sevgiyle...

RECEP AKIL