gerçekten internetin sanal olmadığına, sanmak olmadığına inandığınızın sonuçları bence.
ne güzel dostluklar kurmuşsunuz.benim de bir kaç bayan dostum oldu.ama malesef erkekler nedense yalnış anlayıp farklı mecralara sürüklüyorlar bu dostlukları.
:)) sanalın gerçekliği konusunda görüşlerinizi paylaşıyorum.diyorum ki günlük hayatta da karşılaşsaydım bu kişilerle dost olamaz şimdiki gibi mesafe koyardım
güzel paylaşımlar teşekkür ederim
nazan erten

Sanal kavramı hiç olmadı hayatımda. Klavyeye parmağı ulaşacak kadar canlı olan herkes benim için gerçek oldu. Bu nedenle o yıllarda tanışıp arkadaş olduklarımın rahatça % 75 i ile bizzat yüzyüze görüşmüşümdür. Ve hiç değilse bunların yarısıyla da hala en azından selamlaşmamız devam eder...

Günlük hayatımız da böyle değil midir?

Sevgiler :)

"4 adet sohbet odam var. Odamda insanlar da var; ama yetmiyor ve daha da çok insan tanıma çabasıyla gezintiye çıkıyorum hangi akla hizmetse..."

Evet, hangi akla hizmetse !!! O kadar YALNIZLIK dolu muydunuz? O kadar gorusme sagladiginiz insanlardan, guzel sohbetleri, selamlasmalari, mutluluklari, yarinlari kisaca geri donusumleri yasadiginiz kac kisi kaldi ?

Bugün de 4. yayınlayıp bitireceğim... :) Ama siz bile olsanız kişilerin güzel ve ilginç yönleri sergilenmekte...

Teşekkürler değerli yorumunuza...

bu defa da ben dedim yok artık!!!

gülümsetti yazınız,

ve bir korku sardı şimdi,

acaba birgün bir anınızda da ben çıkarmıyım diye :))

hadi bakalım devam...

ÜZÜMKARASI... Evet... O tarihte, o insana o sözleri nedeniyle hiç kızamamıştım. Güzel bir noktaya temas ettiniz... Selamlar...

narmer... Sizin de anınız çok sanırım; çünkü o yıllarda siz de netteymişsiniz. Biliyorsunuz şimdikinin % 5 i bile değildi. Çok çok azdı. Ve belki de bir yerlerde sizinle de karşılaşmışızdır...

"Unuttuğumu sandığım" demişsiniz. Gerçekten de insanlar unuttuğunu sansa da benzer olaylar hatırlatıyor... Sevgi ve selamlarımla...

Ayhan Sarıkaya... Aslında ben de o kişilerle bir daha görüşmediğimden dolayı yazdıkça hatırlıyor, hatırladıkça tatlı bir gülümsemeye ulaşıyorum. Sevgi ve selamlarımla...

hicbitmez.... Evet! Gerçekten de hangi akla hizmetse... Sanırım 97'de internette az insan oluşu ve tanıdıkça daha da tanımak hevesi idi. Beğenileriniz için teşekkür ediyor saygılarımı yolluyorum...

Tavla oynarken, bir yandan da sohbet ettiğim kişi ile iddialaşmaya başlamıştık. Senin memleketin denizi mi daha soğuk, benim memleketin mi? Konu da bu!. Meğer ikimiz de aynı memlekettenmişiz. Hatta ilk okul arkadaşıymışız..:-)

Her yazınızı keyifle okuyorum. Pek çok anı canlanıyor hafızamda, unuttuğumu sandığım. Saygılar

“Amca ben hastayım; o nedenle oruç değilim.” deyince daha da öfkelendi. “Hastaysan sigara içiyorsun ama!”. Elindeki bastonu havaya kaldırdı birden. “Bana gâvur dersiniz. Ermeni’yim. Güzel bir dine sahipsiniz ve bu şekilde kötü yaşıyorsunuz bu dini. Utanın utanınnnn

Çok etkilendim ve günümüzü düşününce, utandım...

daha da çok insan tanıma çabasıyla gezintiye çıkıyorum hangi akla hizmetse...
cok güzel burasi.hangi akila hizmetse iste..

Ne de olsa dedemden yadigârsın…

cok güzel tesadüfler de oluyor haklisiniz.mutluluklar dileyelim biz kendisine.

begenerek okuyorum kisa ve cokta güzel ve samimi anlatim.
yüreginize saglik
saygilarimla

İnternet anılarını okumak,gerçekten güzel oluyor.Böylece yeni dostlar tanımış oluyoruz sayende...
Sevgiler...Selamlar...

Hoşgeldin Canan... :) Şahitsin değil mi?.. Seni burada görmek ne mutluluk... :)

Sevgiler...

Güzel bir tesadüf suskunbiradam.Ama sizde güzel bir insansınız tebessümle ve heyecanla okudum.:)Sevgiler.Bu arada evlenmedi o hanımla ben şahidim:)

Yoooo... Öyle olsa yazardım. Ama değil...

Sevgiler...

Ben şimdi asıl o kızın sizinle mi evlendiğini merak ediyorum)))
Güzel bir yazıydı. Kutluyorum... Sevgiler...