AKIL İLE KALBİN SAVAŞIDIR AŞK

• 14 Aralık 2009 Pazartesi 11:16:43

Aşka ve sevgiye dair cümleler belki yazının icadından beri yazılır çizilir. Ancak her zaman aşka dair anlatılmamış bir şeyler vardır. Her insanın aşka ve sevgiye dair bir iki sözü vardır diğerlerinden farklı. Nedir aşkı bu kadar anlatılmaz yapan? Yaklaşık 6 milyar değişik karakterin tek bir duyguyu hangi yaşta hangi çağda hangi mekanda olduğu fark etmeden yaşadığını düşünürsen bu karmaşa hakkında ufak da olsa bi fikir sahibi olabilirsin.
Yasakları sever insan ulaşılamaza ulaşmaya çalışır hep ama korkar da yasaklardan ona ulaşamamaktan; İşte Aşk istek ve korkuların birleşimidir akıl ve kalp arasında. Kalp cesurdur ne yasak tanır ne engel; akıl korkar yasakları çiğnemekten kaybetmekten.
Verilen bu savaşta, her savaşın sonunda olduğu gibi, bir antlaşma imzalanır akıl ile kalp arasında. Akıl der ki; Tamam kabul ediyorum her canlı tatmalı bu duyguyu der. Ancak önce kendine ve çevrendekilere saygını kaybetmeyeceksin herşeyini karşındaki kalbe açmayacaksın, her an bir çekip gitme mesafesi bırakacaksın ki çok üzülmeyesin sonra der. buna karşılık kalp eğer aşk gerçekten yaşanacaksa onu bütün benliğimle hissetmeliyim, onunla bir olmazsam nasıl birlikte olabilirim, aşk dediğin ne engel tanır ne de mesafe der.
Sonuçta savaş ne kadar şiddetli olursa olsun açılır kalpler kalplere kimin haklı olduğunu zaman gösterecektir. Zaman denen bu illet her nedense kuvvetle muhtemel aklın öngördüğü ilkeler doğrultusunda hareket eder. Tarafsız değildir zaman, akılla bir olur çalışır didinir kalbi yormak haksız çıkarmak için. Çok mu şey ister kalp? Çok mu bilir akıl?
Nedeni ne olursa olsun sonucu ne olursa olsun aşık oluruz önce kendi içimizde savaşırız aşık olmak için sonra zamanla savaşırız aşkımızı koruyabilmek için. Galibi ya da mağlubu yoktur bu savaşın, kimi durumlarda galip hissedersin kimi durumlarda mağlup. En güzeli de nedir biliyor musun? İnsan ne olursa olsun yaşadığı hiç bir aşktan pişman olmaz. Sever insan karmaşayı, tezatlığı.
Bana sorarsan Aşık olmaktan korkmamalı insan acısı da tatlısı da insanı alır götürür bambaşka diyarlara. Geri döndüğünde insan, birçok yeni şeyler öğrenerek gelecektir uzaklardan.