- 1368 Okunma
- 4 Yorum
- 0 Beğeni
Dün gece çok zor bir geceydi
Dün gece çok zor bir geceydi
En zor gecelerden bir geceydi, uyumak istedim erken sabah olsun diye. Durmadan yüzün gözümün önünden geçiyordu, oysa ben bu filme bilet almamıştım. Gitmek bile aklıma gelmemişti, yıllar oldu görmeyeli. Hoş, şimdi de göreceğimi sandığımdan değil de, biriken yılları bir geceye sığdırdım sabah oldu. Gün ışıyordu, şu dağların ardından tez gel, gel diye güneşe el ediyordum, dil döküyordum. O da her zamankinden nazlı bir edayla,
geliyordu sanki. Yoksa bana mıydı ki nazı, sonuçta gelmelisin. Hızlan, işte yüreğim nasılda çarpıyor, duymuyor musun? Ya saatlere ne demeli, sanki yılda bir kere yelkovan ve akrep yer değiştiriyor gibiydi. Parmağımla ittirdim, koşun demek geldi içimden. Yüreğim söz dinlese bunlar olmayacak, tabi ki benden ayrı gezen bir yürek var burada. Özlemleri frenlemiyor, göz yaşlarım. Resmini koymuş, resmin göz yaşlarımda kulaç atıyor yanında, sanki yarışmaya çıkmış gibi yıllarım baştan sona, arena da yarışırcasına. Bu geceye konuktu herkes, durmadan sahne değişti durdu. Yoruldum, çok yorgunum bu gün. Neredeyse up uzun uzanıp, üzerimden silindir geçmiş gibi. Ne zor bir bilsen, bilebilsen…
Anlayamazsın sen çünkü bekleyen benim, sen değil. Belki bu saatlerde sende uykusuz ve düşüncedesin, lakin farklı düşlerdeyiz sanırım. Senin zevklerin başka, seyrettiğin filimler başka, hayata dair yolların çakıl taşlarını ayıklıyorsun. Ya ben, ayıklanacak bir şeyleri geride bıraktığım yıllarımı sıraya dizdim, sorguluyorum. Sabahın nazlı güneşi düşmüştü balkonumun kenarına, sanki bir haber getirecekmiş gibi. Koştum, ellerimi uzattım ’söyle dedim, söyle haberi getirdin mi? ’ suskun, nazlı bakışı. Sessizliğimi boğazıma düğümledi, ağlamaya bıraktı, yoktu bir haberi. Belli daha biraz vakit vardı sanırım, güne tam uyanmalıydı yaşam. Bir kaç saati yok edesim geliyor, ilerlemiyor, oyuyor yüreğimi. Kanamış gözlerimden süzülüyor sessizce, tane tane göz yaşlarım. Görmediğin, hissetmediğin göz yaşlarım, ele almış yüreğim sözünde durmuyor, yapmayacağım demişti oysa aylar önce, beni kandırdı yine. Dilerim bu günü erken bitiririm, ömrümün en uzun gecesi ve günüydü, inanın öyleydi. Henüz haber yok tabi ki …
Gurbet Meleği
YORUMLAR
Beklemek ve umıut etmek. Sanırım bu hepimizin yaptığı bir olgu ve sanırım her birimizin yüreğinin en derinlerinde hissettiği büyük bir acı.
Keşke, bekletenler, bekleyenlerin nasıl bir acı yaşadıklarını bilebilecek kadar beklemiş olsalardı belki o zaman anlayabilirlerdi, bekleyenin içinde hissettiklerini.
Hüzünlü ama güzel bir yazı idi. Sevgiler yüreğinize