Yaşamak karın doyurmakmı,Yaşamak kocaman sıkıntıları yüklenmekmi.Yaşamak niye arzuladığımız gibi değil.Biz yaşamımızı neden çocuklarımıza bırakamadık.Bizi yönlendirdilr.Güzel hayatımızı çocuklarımıza devredemedik.Onlar Dersanelerde yarış atları gibi yaşayacaklar.Soğana yumruğu vurup tadamayacaklar.G.D.O lu hamburgerlerin esiri.Hormonlu ve mevsimsiz sebzelerin sandviçlerine heves edecekler.Bir avuç insan çok kazanmak istiyor.Savurganlık ve moda ile
kurşuna diziyorlar yaşamı,mutluluğu.Hayatımız şekillenmiş bir çomura benziyor ve bizi istedikleri yerden bölüp yutmak istiyorlar.Biz dedeler 1000 yıldır camide beraber din kardeşi iken Torunlar Güvenlik güçlerini taşlıyor.Savaş isyiyor kazanç ihtiraslıları.Onlar şükrü bilmezler.Onlar hiç doymazlar.
....Tebrik ediyorum sizi.Güzel konu ve güzel bir yazı.

karacan tarafından 12/9/2009 12:34:11 PM zamanında düzenlenmiştir.

değerli yorumlarınız için tşk arkadaşlar sizlerin yapmış olduğunuz yorumlar beni motive ediyor sevgilerimle..

Ben hiç mutlu çocukluk geçirmedim sevgili şairim. Hep gözyaşı ve hep azar, dayak vardı benim çocukluğumda ama ona rağemn çok temizdik ve hiç kirlenmemiştik. Ona rağmen topraktan koparttığımız domatesleri yıkamadan ısırark yer, kümese gidip yumurtaları toplar, ocak başında kestaneleri pişirip dizin yapardık ve kölo alacağım, endişesini yaşamazdık.

Çocukluk günlerime götürdünüz bizleri. Bizler şanslı olanlardanız galiba. Çünkü çocuklarımız kirlenmiş bir dünyada yaşamaya çalışıyorlar bütün doğalalıktan uzak.

Kutluyorum kaleminizi ve sevgiler yüreğinize

Ben de çocukluğumu o günleri ve bayramları hatırladım..

Misketlerimi çok özledim.Bir sürü misketim vardı..

Diğer çocuklar beni kıskanırdı..Balonlarım da vardı..

Sonra kötü amcalar çıktı..Memleketi mahfettiler...

Hepsinden nefret ediyorum..

Duygu yüklü bir yazı okudum.

Size çok teşekkür ederim..

Bu günün kendini bilen insanları olarak, mumlarla arıyoruz o günleri... Ama nafile..Bu gidişle ne biz ne de torunlarımız, öylesine güzel, huzurlu, doğal güzellikleri yaşayamayacaklar galiba...Yazık ki, ne yazık hem de....

Gerçekten bende çocukluğumu çok özlüyorum aynı şeyleri düşünüyorum meyvelerin sebzelerin ekmeğin tadı bambaşka idi....dostluklar annemlerin arkadaşlıkları bambaşka idi...şimdi dediğiniz gibi vatan millet ATATÜRK sevgisi bile kalmadı insanlarda...torunlarımın geleceği için çok üzgünüm.....Eline sağlık canım arkadaşım beni taaaaa çocukluğuma güzel günlerime götürdün .....kutlarım kalemini yürekten sevgilerimle.......

Okuduğum mısralar arasında bulduğum çocukluğumu bana bir anlık da olsa hissettirmesi büyük bir keyif verdi.
Yüreğinize ve kaleminize sağlık.
Sevgiler.